Uczę się wciąż z tobą życia

Uczę się wciąż z tobą życia Zygmunt Jan Prusiński UCZĘ SIĘ WCIĄŻ Z TOBĄ ŻYCIA 1 - Poniekąd jestem pewny że umiem żyć w metamorfozie graną a vista! (Panna M. szepce do Margot a Margot do Panny M. - że w mieście złotych dzwonów obydwie czują się wzbogacone wszak księżycowy poeta śpi razem z nimi karmiąc strofami o dniu który się kończy albo zaczyna - zresztą to nie ma znaczenia czy jest ciemno czy widno - potrafi zajść od tyłu i ucałować szyję i gołe plecy a one drżą jak dzwoneczki boso biegnąc po nocnych łąkach by go o świcie żegnać). 2 Wiem że osłabiam twe rozgrzane ciało wibracja i drżenie jeszcze nie ostyga - oglądasz mnie nagiego jak na obrazie skradasz ze mnie to co cię podnieca ale o tym nie mówisz bezpośrednio zachowujesz potajemnie jakby tęczę przez cały dzień jest ci lepiej... Poniekąd byłem pewny że umiem żyć a to tylko metamorfoza grana a vista pokątnie gdzieś zatrzymana pauza by później wskrzesić synkopę namiętności i w czasie taktu do końca miłość przelać w zatoczce intymnego poranka... 21.11.2016 - Ustka Poniedziałek 06:23 Wiersz z książki "Sen jabłoni" autor ZJP http://s24.flog.pl/media/foto_300/12323121_romantyk-z-krysztalowego-sadu.jpg Margot Bene z Avinion http://s24.flog.pl/media/foto_300/12325468_slodka-margot-.jpg

Napisz do autora « poprzedni ( 978 / 2716) następny » zygpru1948 dodany: 2017-12-29, 04:14:34 typ: przyroda wyświetleń (233) głosuj (59)