|
Topielica
Topielica |
I oto jestem, tu, na dnie
gdzie cisza szeptem przekreśla marzenia.
Ogłusza nicością, przez jednych nazwana rezygnacją
lub po prostu końcem.
Wypaczona nadzieja ostentacyjnie ma mnie gdzieś.
Pokazuje na migi, że siedze na szkle.
Tak potłuczone życie zniechęca do walki
o oddech, o choć jeden większy odłamek.
Tkwię w martwym punkcie
na bezdechu, poddana morskiej toni.
Rozkładam się, fantazja o lepszym życiu zniekształca profil.
Miłość pozieleniała z przedawkowania.
Już nie ma co ratować.
Nie ma takiej siły, która to wszystko stłumi
i pozwoli sercu bić dalej. |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
thanatos |
2011.08.10; 14:53:49 |
Jest taka siła - nosisz ją w sobie! |
Ibo |
2011.08.07; 23:02:07 |
... + |
rekrut |
2011.08.07; 19:30:01 |
beznadzieja, rezygnacja, może spróbować odbi się od dna, wzbić sie w kierunku wzniosłych celów,
moz nie zapóźno? dobry wiersz + |
|
|