|
Tęczowy Świat
Tęczowy Świat |
Gdzieś za dawnych lat, ona i on, przez życie swe szczęśliwie szli,
upojeni młodością i miłością stworzyli swój dom, swoje miejsce na ziemi.
Życie i miłość - przeplata się, niczym kochanków nogi,
W szczycie życia spotkali się, bez fałszu mimo trwogi.
Jakże to tak nagle mieć naście lat, cofniecie w czasie niemożliwe się wydaje,
a jeśli nawet, czy taki świat pomieści tych dwoje, choć to nie przystaje ?
Z czasem uczuciem podzielili się, szczerą w szaleństwie swym uzupełniając się trwali,
miłość i trwoga silna towarzyszyła im, choć czasem jak ogień i woda się ścierali ....
Rana i ból spotkała ich, nie mogąc znieść dwóch światów sił,
nie chcąc się skrzywdzić ani...zniszczyć się, ratując najbliższych, do końca wytrwali.
Kamień u szyi, choć mocny, niczym kotwica wryta w dno morza, uwierać czas długi będzie,
raz uwolniony, może jednym cięciem, da z czasem nową siłę i wiarę w tym obłędzie.
Kiedy miłość przeminie przyjaźń znów się odrodzi,
uczucie bliskości rozmową się stanie, poezją smaku jak tęczy promieniowanie.
Pójdą wtedy znów razem, odważnie i bez skazy, nie patrząc w dal a w przód, bo bez urazy.
A ich spojrzenia choć już inne, lecz dalej mocne, dadzą im nową siłę - a rozmowy nocne ?
Przerodzą się w wiersz ten, niech stanie się znakiem,
przyjaźni dwojga ludzi, poznanych kiedyś... przypadkiem. |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
|
|