Tak sobie myślę...

Tak sobie myślę... Zygmunt Jan Prusiński TAK SOBIE MYŚLĘ... Nie jestem zawadiaka może trochę w poezji jak ktoś sprowokuje. Ty działasz na mnie gdy jesteś czuła - odchodzą zmartwienia. Jestem z innej książki wcielam się w duszę poskromiony twą ręką. Wydostaję się szczęśliwy na zewnątrz - na stronie gdzie piszę o spacerze. Lipcowa cisza w parku potajemny rozdział - oprowadzasz alejami. Z wierzbami się łączysz mogę dopisać - odbieram to piękno. Bo łączy nas zwykły dzień z którego powstaje święto. 16.1.2014 - Ustka Czwartek 22:51 Wiersz z książki "Mężczyzna z kryształowego sadu"...

Napisz do autora « poprzedni ( 52 / 2716) następny » zygpru1948 dodany: 2014-01-21, 00:00:49 typ: życie wyświetleń (441) głosuj (80)

zygpru1948

2014.01.21; 19:18:24

Sword 2014.01.21; 18:35:28 zagłosuję. kurczę przykre z tym synem, tylko nie kumam czemu żona winna. nie szukasz z nim kontaktu, ktoś broni. dziwne ________________Odpowiedź Ostatni raz mojego syna Marcina Zygmunta pocałowałem i uścisnąłem w Maju 1994 roku w Wiedniu, miał wówczas 4 latka 4 miesiące. Jego matka w tak dużej metropolii mając mnie za męża po związku cywilnym żyjąc ze mną miała kochasia, przez ponad rok, wynajmując mieszkanie z nim w 11 dzielnicy Wiednia. Tak że ona, ta katoliczka żyła w jednym czasie z dwoma facetami. Nic o tym nie wiedziałem. Człowiek jak pracuje to takie rzeczy nie przychodzą mu do głowy. Ale kiedy się dowiedziałem przez jej koleżankę, sprawdzając najpierw te okoliczności, założyłem natychmiast honorowo sprawę rozwodową. Powiem szczerze, załamałem się, bo wiedziałem że i tak tracę ukochanego syna. Po blisko 13 latach powróciłem do kraju na przesiedlenie. Od tamtego czasu, blisko 20 lat, syna nie widziałem, nawet nie wiem gdzie on jest. Czy w Polsce czy w Austrii. - Dlatego mam wybitne zdanie o tak zwanej, "płci pięknej"... Pozdrawiam - Zygmunt Jan Prusiński Ustka. 21 Stycznia 2014 r. Wtorek

zygpru1948	2014.01.21; 14:17:45
Poświęcę kilka wierszy urodzinowych i nie tylko - a coś z jego życia jak był małym chłopcem w Wiedniu - dla mojego syna Marcina Zygmunta Prusińskiego do książki "Mężczyzna z kryształowego sadu"... - Kocham Cię Synu Marcinie !

zygpru1948

2014.01.21; 13:58:38

Dopisek... Nie, dzisiaj skończył Marcin 24 lata, od Maja 1994 roku nie widziałem go do dzisiaj - nawet od jego matki Elżbiety Krzemień z Kurdwanowa koło Krakowa, podobno jest katoliczką, nie otrzymałem ani jednego zdjęcia mojego syna przez te lata. - Gdybyśmy się mijali na ulicy, to bym nie poznał że to mój syn a on, że jestem jego ojcem... Dlatego pewien mędrzec przed tysiącami lat rzekł do ludu: "Kobieta, to nie człowiek"...

zygpru1948

2014.01.21; 13:52:14

NadiaNadia 2014.01.21; 11:06:58 mężczyzna też człowiek:) tchnie to także z tego wiersza:) ______________Odpowiedź Mężczyzna zawsze od zarania człowiekiem był... Kobieta tylko jego dekoracją, ale to i tak dużo. Pozdrawiam Zygmunt Jan Prusiński Ustka. 21 Stycznia 2014 roku (w pierwszy dzień Wodnika) W tym dniu 21 Stycznia 1990 roku w Wiedniu przyszedł na świat mój pierworodny syn - Marcin Zygmunt Prusiński: ma 24 lata) - Wszystkiego najlepszego Synu ! Niech Cię mądrość prowadzi przez życie...

Nadia	2014.01.21; 11:06:58
mężczyzna też człowiek:) tchnie to także z tego wiersza:)