|
Tak cicho
Tak cicho |
Jabłoń zawsze dojrzewa za szybko
w zieleni być może
jest zbyt wiele optymizmu
czas to przecież
pierwsze przymrozki
nadgryziony pień
i strach
że już wszystko jedno
W powrotach ze szkoły
zmarnotrawiłem
tyle szans
w kącie
do dziś
śpią
sandały splecione
z niedobrych ocen
Uśmiech taty
zachodził miarowo
przed każdą burzą
nie znam się najlepiej
na niebie
po deszczu
słońce najpiękniej
odbija się w pustych kieliszkach
W sadzie za domem
pochowałem zaczarowanego zająca |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
jaśminowa |
2018.03.20; 17:01:56 |
Prowokujesz do wielu przemysleń, fascynujące doznanie.
Pozdrawiam wiosennie:) |
Shadow.71 |
2018.02.23; 12:46:54 |
Dziękuję.Lusiu.Pozdrawiam serdecznie |
lucja.haluch |
2018.02.23; 12:43:54 |
Piękny wiersz..z nostalgią , wkomponowany w dojrzewającą jabłoń,
jakby los zbyt szybko dał dorosłość..Plus+
Pozdrawiam serdecznie.. |
Shadow.71 |
2018.02.23; 12:19:06 |
Miło mi.Pozdrawiam |
Shadow.71 |
2018.02.21; 18:24:28 |
Dzięki.Też Pozdrawiam |
Shadow.71 |
2018.02.10; 01:12:41 |
Dziękuje. Pozdrawiam serdecznie |
Shadow.71 |
2018.02.10; 00:39:59 |
Dziękuje. Pozdrawiam ciepło |
niteczka |
2018.02.10; 00:38:42 |
piękny wiersz.... wciągający .... choć ze smutkiem
pozdrawiam:) |
|
|