Wiersze poetów - poetyckie-zacisze.pl ZAPROPONUJ ZMIANĘ W SERWISIE
Logowanie:
Nick:
Hasło:
Zapamiętaj mnie
Odzyskaj hasło
Zarejestruj się
Dostępne opcje:
Strona główna
O serwisie
Regulamin
Zaproponuj zmianę
Indeks wierszy
Ranking autorów
Ranking wierszy
Dodane dziś

Nowi autorzy:
- JoKo
- Yakov
- ummma
- wspanialaPati
więcej...

Ostatnie komentarze:
"Paryż"
- lucja.haluch
Z mitami
- AL46
"Autoportret w dzwonku rowerowym"
- joanna53
Śmieszny płacz
- joanna53
więcej...

Dziś napisano 0 komentarzy.

tak chciałoby się białowierszyć, a tu noc

tak chciałoby się białowierszyć, a tu noc

wiedźmo, gdy odczulasz
nienazwane wersy, spływają

po szybie jak wilcze lęki,
zaklęcia na wieczność, na wiatr.

znów czarnowierszysz,

wtedy słowa trzepoczą prawie
wyraźnie, w powietrzu
przechodząc w cichogłosy,

w inne wierzenia. zataczaj

świetliste kręgi i płoń
wiedźmo, płoń. dopóki

nie poleci kamień.
Napisz do autora

« poprzedni ( 96 / 177) następny »

mila

dodany: 2018-04-20, 19:45:44
typ: inne
wyświetleń (599)
głosuj (183)


          -->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.

mila 2018.04.22; 21:10:40
Gacku, cieszę się, że wróciłaś :)

mila 2018.04.21; 14:27:38
Wiki, cieszą się, że wiersz trafił, dziękuję :)

Szymwasie, to nie jest nowy wymiar, to raczej powrót do korzeni, dzięki
za taki odbiór ;)

Shadow.71- jeśli ruszyło, to dzięki ;)

Beato* - dziękuję za zatrzymanie i również ciepło pozdrawiam Kobietko :)

Marguerite - dziękuję za wgryzienie się w wiersz ;)
A z tymi wilkami to jest tak, że jak każde dzikie zwierzę odczuwają pierwotny, zwierzęcy strach, który jest wdrukowany w genach, po to by przetrwać. Ludzie również odczuwają taki pierwotny lęk. Ten zwierzęcy lęk to normalny mechanizm, atawizm, który ma nas chronić. Jest on potęgowany zamkniętym pomieszczeniem, ściskiem, hałasem, jakimiś klęskami żywiołowymi np. powódź, huragan, rownież podczas pożaru, wichury, burzy. Mechanizm ten powoduje, że lęk staje się namacalny, człowiek wpada w panikę, traci grunt pod nogami.

Wracając do wilków, to boją się ognia, hałasu, niedźwiedzi, rysi, a najbardziej boją się człowieka.
Zacytuję fragmenty z książki Adama Wajraka ,,Strach ma wilcze oczy"
i z wywiadu z nim.
,,Ludzka twarz to jest to, czego zwierzęta najbardziej się boją"

,,Dla zwierząt ludzkie twarze w lesie to są najbardziej przerażające obrazki z najbardziej przerażających horrorów. Twarz jest najlepiej widoczna, biała, jasna, z wyraźnie osadzonymi oczami. Idąc do lasu, często ją zasłaniam. Wilki, żubry, sarny, ptaki - wszyscy się boją ludzkiej twarzy."

Pozdrawiam ciepło Marguerite :)

marguerite 2018.04.20; 22:46:07
Dobry wiersz Milu, ale zastanawiam się nad tymi "wilczymi lękami"
Wilk raczej się nie lęka. Bardziej pasowałoby mi tam słowo jęki, kojarzy się z wyciem, a to samo w sobie przyprawia o dreszcz, poza tym może też oznaczać ból.
Tak sobie głośno myślę Milu, pozdrawiam.

Shadow.71 2018.04.20; 20:23:46
Oj ruszyło mnie..pięknie..+

Szymwas 2018.04.20; 20:19:45
No no. Nowy wymiar poezji. Naprawdę czapki z głów

mila 2018.04.20; 19:49:31
Dziękuję


Wiersze na topie:
1. jest dobrze (30)
2. ludzka utopia (30)
3. "kto sieje wiatr zbiera razy" (30)
4. w intencji manny (30)
5. na znak (30)

Autorzy na topie:
1. TaniecIluzji (326)
2. Jojka (319)
3. darek407 (259)
4. Gregorsko (116)
5. pawlikov_hoff (102)
więcej...