sztuka niekonieczna

sztuka niekonieczna to jest koniec opadła kurtyna i więcej sztuki już nie pomieści próżno dochodzić czyja to wina gdy przebrzmiał refren znajomej treści i chociaż serce bije wciąż żywe już go nie wskrzesi stara muzyka tam za kurtyną swój żal ukryję i co dzień będę śmierci dotykać jako na ziemi tak też i w niebie gdzie anioł czeka skruszony winą grałam swą rolę kochałam ciebie lecz za kurtyną czas już przeminął

Napisz do autora « poprzedni ( 661 / 3184) następny » TESSA dodany: 2016-01-03, 15:13:17 typ: życie wyświetleń (370) głosuj (10)

Stan21	2016.01.03; 21:51:35
Ładnie chociaż smutno. +

Bou-lip-seleka	2016.01.03; 19:30:22
pięknie :)))) +++++++++++++++

Jan z Czerniewic	2016.01.03; 18:25:14
Pięknie, Tesso :) Smutek ukrywa się za kurtyną...

Elusia	2016.01.03; 17:19:23
Piękny choć smutny wiersz. Pozdrawiam serdecznie +

Markus55	2016.01.03; 17:18:17
ładnie napisany wiersz-jak to u ciebie rytmicznie i dobrym rymem-+:)pozdrawiam

wigor	2016.01.03; 16:58:30
ach te akty, jeden się kończy, następny zaczyna i tak do końca sztuki ;-)) PLUS z pozdrowieniami ;-)

Anna z	2016.01.03; 15:47:25
Samo życie, wszystko się zmienia, pozdrawiam serdecznie

grazyna	2016.01.03; 15:37:37
kurtyna opadła i wszystko zaczęło żyć od początku :):)+ pięknie TESSO, smutkiem trąca, ale ja życzę Ci wszystkiego co najmilsze w Nowym Roku:) zero kłopotów, zero wszystkiego na NIE, :)