|
SZEPT ŻYCIA
SZEPT ŻYCIA |
Ucichły szepty minęło już lato
stary poeta stanął w oknie wiersza
patrzy kobieta karmi piersią księżyc
jego pamięć ślepa na jedno oko
Mylą mu się metafory jego życia
wydeptane schody łapią go za słowa
niedokończony rękopis tak patrzy
ręko pisząca rozgrzesz go z wiersza
Starego poetę odwiedziła samotność
jest już wilczy głód z flaszką octu
i odwrócony od świata jego cień
ale może świt już ich nie przywita
JNaszko |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
Pseudo-Geliusz |
2022.10.19; 21:03:04 |
Wiersz w pewnym miejscu przedstawia się zagadkowo: Widziałem już różne rzeczy, ale karmienia Księżyca jeszcze nie widziałem.
Niemniej na fajny wiersz zagłosuję. Plus. Miłego wieczoru. |
Barbell |
2022.10.19; 18:10:41 |
Smutny ten wiersz, ale trzeba liczyć na to , że kolejny świt przyjdzie w parze z dobrym dniem...
Pozdrawiam + |
lucja.haluch |
2022.10.19; 16:14:44 |
Smutek wierszem płynie, jak jesienna mgła... Plus+
Pozdrawiam serdecznie... |
Super-Tango |
2022.10.19; 10:48:10 |
Dobry, ciekawy, interesujący z tęsknoty, refleksyjny wiersz+)
Pozdrawiam serdecznie |
wiewióra |
2022.10.19; 06:28:40 |
ale może świt już ich nie przywita
Nigdy nie wiemy który świt już nie będzie nasz .Miłego dnia mimo smutnych rozważąń. Ranny ptaszek z Ciebie Jurku 5.06. |
andrew |
2022.10.19; 05:17:42 |
Przywita świt, jest niezależnie
od nas, zawsze wita.
Pozdrawiam, +
Miłego dnia |
|
|