|
Syn miasta
Syn miasta |
Ile to już lat minęło
od naszego pierwszego spotkania?
Uczniu Aureliusza.
Pamiętam
jak będąc dzieckiem
słuchałem Twoich opowieści.
Dziś wiem, ze miały drugie, trzecie dno.
myślałem wtedy „uczony, racjonalista”.
Teraz rozumiem
będziesz dopiero za kilka eonów.
Sprawy niedokończone, nie lubią komentarza.
Tylko jak spowiadać się wnukom
za oschłość serca
za pochylone karki?
Tutaj
znakomicie potrafimy się sprzeczać
o kolory tła dla symboli
zamiast tworzyć.
Dźwigałeś nasze sumienia
w Tobie było miasto
zostawiłeś go po sobie
żeby pamiętać
Mamy teraz Nowy Rok
obejrzyj się.
Pośród kurzu, błota i zastygłej krwi
pełzamy jak larwy
wpatrzeni za Tobą w eter.
Nadal szukamy prawdy
Myślący Kamieniu
o gorącym sercu. |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
kosta.woj |
2019.01.03; 19:38:33 |
Ale jako wiersz i pewne nowatorstwo + |
kosta.woj |
2019.01.03; 19:37:31 |
Każde pokolenie ma własny czas i nic tego nie zmieni malo tego ma własny język ,co daje efekt całkowitego niezrozmienia wrecz obcości mimo że razem żyjemy pod jednym
przysłowiowym dachem a nawiązanie do Piłata który szedł na rękę władzy za spokój
społeczny jest chybione |
lucja.haluch |
2019.01.03; 18:19:19 |
Myślący Kamieniu o gorącym sercu...to działa na wyobrażnię...Plus+
Pozdrawiam serdecznie... |
wiewióra |
2019.01.03; 16:06:21 |
Nadal szukamy prawdy |
Kamyk |
2019.01.03; 12:41:47 |
Cytat z Ewangelii Mateusza, zaadoptowany jako odpowiedź. Dziękuję za poświęcony mi czas. Pozdrawiam |
Kamyk |
2019.01.03; 12:34:55 |
Benek
"Tak, tak; nie nie" |
Sasza |
2019.01.03; 12:31:43 |
jestem pod wrażeniem klimatu i treści, oraz sposobem przekazu myśli, ; pozdrawiam |
|
|