|
ŚWIATŁO KSIĘŻYCA
ŚWIATŁO KSIĘŻYCA |
ŚWIATŁO KSIĘŻYCA
Pod różną fazą do nas przychodzisz,
Kwadrą, garbaty, sierp i nów,
Zawsze z ciekawością patrzymy w górę
Patrzymy z zachwytem znów.
Radujesz serca, dusze i oczy,
W majestacie wędrujesz po niebie
Nawet i dzieci paluszkiem wskazują
Z zachwytem wpatrują się w Ciebie.
Często chmury z zazdrością Cię zasłaniają,
By zwracać uwagę na siebie,
Ale to nie chmury nas ciekawią,
Ale księżyc płynący po niebie.
Widzę tą wielką tarczę Księżyca,
Trzeba z uwagą obejrzeć ten blask,
I postać w smudze tego na niebie
Co nas ciekawi, pociąga do siebie.
I ukłon trzeba posłać w tą stronę,
Postać w blasku tej mocy
I marzyć bez końca
Aż do rannego wschodu słońca.
Dzięki Ci za to, że jesteś z nami
Nocą chłodną, jasną, gwieździstą,
I w samotności serce naszych osłoda,
Gdy myśl nas rozpala, bądź nam ochłodą.
Gdy noc już przyjdzie
Rozświetla nam ziemię
Lubimy smugę światła tego
Na świecie, nie ma takiego drugiego.
Kochamy Twoją wizję nad ziemią
Jasność bijącą od Ciebie
Zdrowie przynosisz, zadumę wielką
I w myśli dzienne i radość wszelką. |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
wigor |
2016.03.12; 06:18:20 |
http://wizytauwrozki.pl/images/story/1360364245.jpg
PLUS z pozdrowieniami ;-) |
|
|