|
Światełko
Światełko |
Monolog serca trwa nieskończony,
obrazy nasze niezapomniane.
Znajome gesty, ławka przed domem
przypominają uśmiech beztroski.
Czy kiedyś jeszcze da się dogonić
to, co umknęło nam niespodzianie.
Okno nadziei znowu rozbłyśnie,
odejdą chwile - te ołowiane...
Modlitwa koi ból codzienności,
deszczowe krople płyną jak rzeka.
Wszystko jest po coś, nastanie ranek,
ogród rozkwitnie, światełko płonie. |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
niteczka |
2019.01.10; 00:58:20 |
Niech ranek rozpali nadzieję i zawiesi słońce w duszy
Piękny wiersz Stokroteczko :)
Pozdrawiam serdecznie :) |
joanna53 |
2019.01.09; 20:54:19 |
śliczny wiersz,
pozdrawiam serdecznie+ |
Kama |
2019.01.09; 20:03:26 |
:)+ |
lucja.haluch |
2019.01.09; 19:02:30 |
Swiatełko daje nadzieję...Plus+
Pozdrawiam cieplutko.... |
Markus55 |
2019.01.09; 18:58:47 |
Dobrze że jest nadzieja-to ważne aby dostrzec to płonące światełko-pozdrawiam Grażynko z plusem::) |
wigor |
2019.01.09; 18:42:52 |
Pozdrawiam ;-) + |
molica |
2019.01.09; 18:25:11 |
Witaj,
dobrze się czyta takie pozytywne teksty.
P.S. Sił nam przybywa gdy pojawia się problem.
To taki naturalny odruch obronny.
Z pozdrowieniami./+/ |
roman |
2019.01.09; 17:53:58 |
Pewne rzeczy mijają bezpowrotnie. Na szczęście te ktore jeszcze przed nami mogą być pozytywne+ |
|
|