|
Stoję przed Tobą
Stoję przed Tobą |
Stoję przed Tobą ,
jak posąg żebraka.
Nieruchomo, bez ust drżenia,
powiek mrugnięcia.
Z nadzieją prosząc o choćby
jedno slowo wiary - najmniejszy grosz Twojej pamięci
Uratuj mnie – wrzucając
w mój nędznika kapelusz -
mały dowód niezapomnienia.
Ja przechowam go na wszystkie wieki,
ocalając wiarę od nieistnienia |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
stanislawa |
2008.02.27; 15:25:50 |
podoba mi sie tylko te ostatnie slowo bym namalowala albo jak wolisz ubrala ..bo samo jest banalne ,...ale ja tez pisze czesto takie slowa
tylko nikt nie che mi napisac abym to poprawila ....czesto sama znajduje takie slowa po jakims czasie w swoim wierszu i zmieniam pozdrawiam |
Ann |
2008.02.25; 18:48:34 |
dla mnie cudowny! znajome uczucie... |
mary |
2008.02.24; 20:21:17 |
Ciekawy. Podoba mi się ;) |
wadera |
2008.02.22; 21:53:10 |
bardzo fajny:) |
|
|