|
Stary wiatrak
Stary wiatrak |
Stary wiatrak w polu stał
Wiatr mu w krzywych skrzydłach grał
Skrzypiał, prychał
Smętnym jękiem czasem wzdychał
Tak na straży pola trwał
Jak samotny polny stróż
Na wzburzonych falach zbóż
Opuszczony, zapomniany
W pieśni wiatru zasłuchany
Niczym okręt siedmiu mórz
Stoi ciągle tak w półśnie
Wspominając życie swe
Przykulony, przygarbiony
Wiekiem w ziemię dociśniony.
Całe noce, całe dnie
Wtedy śniąc o swej młodości
I nie czując starych kości
Mimo, że jest starym wiatrakiem
Marzy aby zostać ptakiem
I polecieć hen do góry
Porozganiać ciemne chmury
Wichrom stawić dzielnie czoło
I oblecieć świat wokoło
Dumnie w twarz popatrzeć słońcu
Dotknąć pięknej tęczy w końcu
Fiknąć kozła i z impetem
Zawirować piruetem
Na niebieskiej łące nieba
I czy trzeba czy nie trzeba
Brykać niczym rączy koń
Potem wpłynąć w kwiecia toń
I żeglować po błękicie
Mógłby tak przez całe życie
Do utraty w piersiach tchu
W kolorowych pieśniach snu
Więc gdy trafisz i w te strony
Mój wędrowcze zagubiony
I zobaczysz stary wiatrak
Który stoi przygarbiony
Pyłem czasu przyprószony
Nie przeszkadzaj mu niech śpi
Niech spokojnie sen swój śni. |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
lucja.haluch |
2017.11.24; 15:48:48 |
Znam taki wiatrak i zawsze patrzę na niego z czułością..
Podoba się wiersz..Plus+
POzdrawiam serdecznie.. |
wiewióra |
2017.11.24; 13:33:27 |
fajna historia o wiatraku |
|
|