|
spod kapelusza
spod kapelusza |
mam zryty beret a pod nim głowę
pełną pomysłów na życie proste
gdzie ludzkie czyny staną się słowem
jak kwiaty pięknej soczystej wiosny
gdzie nawet zima będzie łagodna
a jesień z latem wpuszczą ją w progi
tam gdzie się rodzą frazy snów głodne
i gdzie na co dzień bywa się bogiem
własnej przestrzeni w świata strukturze
co jak szaleniec wyrabia czapki
zamiast się scalić pozwala bzdurzyć
wciąga człowieka w myśli pułapkę
mam zryty beret lecz serce czułe
na życie proste i godne czyny
choć często lubię fantazji ulec
patrzę realnie na świat prawdziwy
spod kapelusza wychylam głowę
i czuję nie-moc drogi przebytej
lecz zamiast czynów wojuję słowem
i czasem z Bogiem rozmawiam skrycie |
|
. |
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
stokrotka33 |
2019.07.12; 19:39:54 |
I pięknie.
Pozdrawiam Cię cieplutko Teresko. |
marmur |
2019.07.12; 18:42:31 |
Ważne żeby beret był z antenką . Wtedy lepsza łączność z górą; ))).Pozdrawiam. |
Anna z |
2019.07.12; 17:37:53 |
Jak zwykle Niebieska. Pięknie piszesz. Miłego dnia |
wigor |
2019.07.12; 10:10:51 |
https://wierszogrodlodzki.wordpress.com/2014/03/15/zielono-mam-w-glowie/
Uroczy wiersz Tereniu. Pozdrawiam cieplutko ;-) buziolek na dobry dzień ;-) |
Wojciech M |
2019.07.12; 07:51:34 |
Mamy podobnie
Pozdrawiam + |
Litawor |
2019.07.12; 07:37:48 |
Chciało by się pod tym podpisać.
Pozdrawiam, miłego dnia + |
|
|