Wiersze poetów - poetyckie-zacisze.pl ZAPROPONUJ ZMIANĘ W SERWISIE
Logowanie:
Nick:
Hasło:
Zapamiętaj mnie
Odzyskaj hasło
Zarejestruj się
Dostępne opcje:
Strona główna
O serwisie
Regulamin
Zaproponuj zmianę
Indeks wierszy
Ranking autorów
Ranking wierszy
Dodane dziś (7)

Nowi autorzy:
- JoKo
- Yakov
- ummma
- wspanialaPati
więcej...

Ostatnie komentarze:
Wyszeptane
- Kama
Wyszeptane
- TESSA
stacja XII
- Super-Tango
Niewinnie skazany
- Super-Tango
więcej...

Dziś napisano 25 komentarzy.

Splot wydarzeń, a Kontinuum Czasoprzestrzenne. Zaiste to Wszechwładne i Wszechobecne Istnienia Przeobrażenia Ziemi i Istot Ją zamieszkujących - 109

Splot wydarzeń, a Kontinuum Czasoprzestrzenne. Zaiste to Wszechwładne i Wszechobecne Istnienia Przeobrażenia Ziemi i Istot Ją zamieszkujących - 109

Siedzisz sam na kraju ławki w oczekiwaniu.
Ciągłe Myśli błądzą po Twym Umyśli różne.
Zamilkłeś dzisiaj, albo też byłeś taki zawsze.
Nikt tego nie wie, zbłądzone Twe nadzieje.
Wolności nie ma, żalu nie ma; sam tu stoję,
pośród zgliszcz świata i nadmiarze łez.
Życie, Moje życie; czegoż jeszcze chcesz.
Czyż nie dość cierpiałem, czy nie tego chciałem.
Jak mam wątpić, w Mą poczciwą Duszę.
Sroga Kara, błędny świat u stóp wyrasta.
Gdzie okiem sięgnąć, gdzie Serce Dotrze Moje;
wszędzie tam rozpacz narasta! Narasta.
Wszak stoję pośród dzikich bzów,
Oplatają Mnie z zewsząd, dookoła.
Woń z nich ulatnia się dzika, jak i one.
I czekać nie warto i słuchać nie warto,
Chwili, gdy zakwitną ich pąki płonne,
jak nadzieje na przyszłość, jak nadzieje na jutro.
Złośliwość tkwi u podstaw, u podnóża.
Zabraknie kiedyś liści na drzewach, zabraknie wiary w ludziach.
Opadną zeschłe w kałużę, zatoną jak kamień,
Zła i wroga natura ludzkości wywodzie się z Nas Samych.
Opodal niej, Kraina Wiecznej Młodości i owoców zakazanych.
Wspomnisz Me słowa zapomniane, lecz zauważ;
Na darmo Mnie szukać w śród Istot cielesnych.
Już dawno odszedłem w zapomniane oddale.
Ścieżki, którymi kroczyłem zarosły bujną roślinnością.
I wiele stóp ludzkich, Me ślady zadeptało.
Oddalam się do Bram niebios, czekają na Mnie Aniołowie.
Już Mego głosu prawie nie słyszysz i zapomnisz.
Jednak wspomnisz Mych Marzeń Czar i docenisz rozwagę.
Która Nam, ludziom lekkomyślnym; nie dopisywała.

Pisząc ten tekst Myślałem o przyszłych czytelnikach. Przecież dla Was ten tekst jest przeszłością, jednak długo by na ten temat mówić można. Tak więc, wspominajcie Mnie dobrze.


Napisałem; od godziny 20-30 do 21-15; dnia 7 marca 1999 roku; Krzysztof Szufla.


Wiersz w wersji Video Recytacji:

Moja Recytacja: (chwilowo brak)


Dziękuję i pozdrawiam Krzysztof Szufla
Napisz do autora

« poprzedni ( 114 / 121) następny »

krisov333

dodany: 2012-12-09, 06:50:37
typ: życie
wyświetleń (673)
głosuj (0)


          -->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.


Wiersze na topie:
1. w intencji manny (30)
2. [rozebrany ze słów***] (30)
3. liczenie słojów (30)
4. na znak (30)
5. jest dobrze (30)

Autorzy na topie:
1. TaniecIluzji (446)
2. Jojka (319)
3. darek407 (271)
4. Gregorsko (154)
5. pit (65)
więcej...