Śpiew księżyca

Śpiew księżyca Jestem w stanie Ci przebaczyć- tak długo jak dam radę żyć. Ugodzony strzałą- myślałem, że to tylko śmiech? Amorze zesłałeś mi prawdziwą różę, co piękna czerwienią, rani kolcami. Moja różo, nie zetnę Twoich pnączy, mogę nawet się w nie zaplątać. Już polubiłem ból jaki zadajesz a krople krwi na mnie wyglądają całkiem ładnie. Tylko nie sprawiaj mi przykrości, mimo że chcę czuć Cię aż do kości. Jesteś zapachem wolności, w tym gdzieniegdzie głupim świecie, wśród niesłusznej zawiłości. Martwy na lożu z płatków róż. Takim pozostanę. Mój los zakończy nóż. A śpiew księżyca poranek.

Napisz do autora « poprzedni ( 34 / 115) następny » PatrykB dodany: 2019-10-17, 21:56:36 typ: miłość wyświetleń (136) głosuj (6)

niteczka	2019.10.17; 23:50:07
Emocjonalny ... Pozdrawiam nadmorsko :)

lucja.haluch	2019.10.17; 23:35:25
Róże bywają ścinane, ale nie wszystkie, niech Twoja zostanie...Plus+ Pozdrawiam serdecznie...

Super-Tango	2019.10.17; 22:34:30
Bo widzisz, przyjacielu, miłość to połączenie diabła i anioła. Z tym że nie zawsze przypada ci szansa wyboru, z którym z nich chciałbyś igrać. Miłość nie jest pragnieniem, które można ugasić. Jest ogniem, który należy podsycać, lecz nie igrać z nim'+) Pozdrawiam serdecznie

Pióro Amora	2019.10.17; 22:28:39
Finał dramatyczny, ale wiersz mi się podoba. Pozdrawiam :) +

Katarzyna K.	2019.10.17; 22:10:27
scena iście z dramatu miłosnego godna gościć na scenach teatrów +

Kama	2019.10.17; 22:08:41
oj oj oj +