Śniadanie

Śniadanie Zygmunt Jan Prusiński ŚNIADANIE 1 Dzisiaj przygotowałaś śniadanie nie było w domu wina czy innego alkoholu. Spokój okrywa nas miłością... Rozmawiałem z tobą o poecie o Grzegorzu Perkowskim z Wałbrzycha. Jego poezja jest ogólnie dramatyczna - nie znam go osobiście - od kilku miesięcy czytam te wiersze bez tytułu. 2 Liście klonowe upodobały sobie moją ulicę - nie jestem jej właścicielem ale przy niej mieszkam - taka jesienna dekoracja służy moim zapisom. Zawsze inaczej patrzę na przyrodę jest mi bliska jak ty Panno M. Dwa dni jesteś w Ustce dokonania po siedemnastu dniach nieobecności stworzyły przyciąganie intymnej mocy - staram się zadziwiać. - W bieli poezji ciało twe poskramiam... 15.10.2016 - Ustka Sobota 22:18 Wiersz z książki "Sen jabłoni"... autor ZJP http://s20.flog.pl/media/foto_300/11456789_tu-stalem-sie-dorosly.jpg Margot Bene https://fotek.pl/upload/d/o146139-d.jpg

Napisz do autora « poprzedni ( 747 / 1949) następny » zygpru1948 dodany: 2016-10-16, 09:15:08 typ: przyroda wyświetleń (161) głosuj (58)

Boreas	2016.10.16; 23:18:02
Podobasie, Klony to drzewa romantyczne. Pozdrawiam z +

zygpru1948	2016.10.16; 10:13:23
Dziękuję! Dziwne że można polubić człowieka - ludzi, których się na oczy nie widziało ani na żywo rozmawiało... Tak jest z pisarzem Karolem Zielińskim i z poetą Grzegorzem Perkowskim. - Czy tak ma wyglądać ten obecny świat, że komunikacją pozostaje Internet. _________________Pozdrawiam Człowieka z Pustyni... 16.10.2016

zeska winij	2016.10.16; 09:42:12
pobudzająca konfrontacja, a właściwie to są konfrontacje (a bo to jednego z jednym) :)

zygpru1948

2016.10.16; 09:36:10

Ten poeta pisze wiersze bez tytułu... Grzegorz Perkowski Wystarczyło uchylić drzwi balkonu, by nocne pająki wyszły z pokoju. Słońce, które namalowałem pomiędzy miednicy dłońmi, kiełkuje, dojrzewa, wschodzi, by ogrzać żebra ojca i matki. Nocne owady zwolniły miejsca nocom bezsennym. Ekran gaśnie pomiędzy powiekami, klawiatura rozmywa, gdy szukam na niej słowa. Zwierciadła zmętniały, wymazując bursztynowe stwory. Teatr na nowej scenie za zwartą jeszcze kurtyną przygotowuje akt z aktu opartego na nienapisanym scenariuszu. Jak prosto zamienić koszmary w troskę. Szukam na białym suficie zdań - nie widzę słów, znaków, run lśniących. Są pytajniki bez kluczy. Tak wiele zrozumiałem, rozumiejąc, że niczego rozumieć nie trzeba. On śmieje się spomiędzy okładek katechizmu, ziarno zasiane - wiersz sam pisał się będzie. A pająki? Jakie pająki?

zygpru1948

2016.10.16; 09:30:21

Dziennik pisarza Karola Zielińskiego z Krakowa 23.12.2011 22:48 @Zygmunt Jan Prusiński Ja Pana mam za najprawdziwszego poetę. Spokojnie. Z tym, że dzisiaj się sprawy niepomiernie pokomplikowały i wyglądają gorzej niż np. 30 lat temu, z Romanem Śliwonikiem, Ernestem Bryllem czy ze Zbigniewem Jerzyną. Nie tylko przybyło nowe pokolenie poetów, ale NOWE CZASY. Poezja już znaczy co innego. Dla Amerykanów Walt Whitman też już nie jest poetą (a Ameryka dawną poczciwą Ameryką - tylko zwyrodniały burdel)! Whitman, on jest historycznym poetą, którego poezja do pojebanych czasów współczesnych ma się jak pieść do nosa. Ja się nie dziwię przerażeniu w oczach kobiet, na widok dzikości męskiej wariacji. Niech Pan sobie wyobrazi, że mógłbym się ożenić z bardzo ładną trzydziestolatką (i to niejedną), gdybym się odważył na potworną mękę zakładania rodziny (której one nie mają z kim założyć). Zakładam, a nawet jestem pewien, że te dzisiejsze dziewczyny byłyby mi wierniejsze (w mojej starości - a ponoć wyglądam na 40-50 lat - stary dziad), niż te kurewki, kiedy byłem młody. Tak się porobiło. Dzisiejsi młodzi faceci nie są ani do tańca ani do różańca - tak wychowani przez postmodernistyczne mamusie. Podejrzewam, że są do niczego. Wydupczyć i zostawić. Dlatego młode kobiety są w szoku. I pisz im stary poeto jakieś dziwne erotyki o kolczastym lesie! Co to ma być?, aluzja Pańskich poranionych organów płciowych? Ale one za to poranienie nie odpowiadają, bo to zrobiły ich mamusie. Co zaś do "brzydkich słów" w rodzaju "rypać". Poezja nie znajduje się w słowach. Od napisania słowa "rypać" nie zjawi się w erotyku i nie sprawi że ten erotyk stanie się dziełem sztuki. Ale również nie sprawi tego słówko: "kocham", nie spowoduje zjawienie się Pani Poezji. Jest to wielka pani, która czasem zachowuje się jak kurwa, ale tylko z tymi, których lubi. A nie lubi tych, którzy na "chama" i za wszelką cenę chcą być poetami. Niedawno była u mnie w ogrodzie wczas rano, gdy sobie usiłowałem przypominając jak mój ojciec szczepił gruszki i śmiała się z poetów, którzy ubiegłej nocy chcieli jej wejść do łóżka, żeby ją posiąść. To dziwna sprawa, ale wszystkie wiersze świata, napisane układnie i pięknie, są potrzebne i składają się na wspaniały bukiet ożywiający umierającą psychikę człowieka. Ale tylko niektóre są prawdziwą poezją. Jednakże tych kilka wierszy prawdziwej Poezji wystarczy, żeby rozlewała się ona na pozostałe wiersze mniej udane, albo te które znamy albo jesteśmy nimi zmęczeni. I Poezja je ożywia. Ja w święta nigdzie się nie wybieram, bo chciałbym popracować, więc nie składam na razie "życzeń", bo jutro i w święta pewnie coś do Pana napiszę (powiadam, mam Pana za mądrego faceta). Tym niemniej, już teraz składam wyrazy szacunku Panu, Pańskiej mamie i całej Pana rodzinie. PS. Jeszcze nie zajrzałem na "kodeks erotyki" ale zajrzę. Zygmunt Jan Prusiński Bluszczowy Blues... ___________________________