|
Ślad
Ślad |
noc układa na podłodze przyszłość
jesienny chłód płoszy księżyc
dywan zwinięty w kącie milczy
ukrywa przebyte plamy
których nie da wywabić
karty pocztowe rozdane
wydłużają czas rozmyślań
światła wciąż mniej
odpoczywa w szczelinie
gdzie gnieżdżą się znajome owady
powroty słów przeciągają się
na późniejszy termin
miłość jak znowu nieśmiała
jak dziecko za drzwiami
drży z braku wspólnych spojrzeń
spacerujące cienie rzeczy budzą lęk
doskwierają drętwo nawyki
czynności powtarzalnych
praktykują ciebie świadomie
zostawiają ślad |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
jaśmin |
2010.02.05; 22:45:48 |
klimatycznie. ale nie wszystko do mnie trafia. |
kaja-maja |
2010.02.05; 22:45:47 |
ładny...ślad uśmiechu księżycowi pozostawiono...teraz w uśmiechu marzy i śni...w uśmiechu promienistym...za chmury ciemnej błyszczy też rankiem...pół twarzy pokazuje w rozkoszy nie zachodzi...wcześnie rano słońca nie ma...mina zrzednie już...księżyc znikł a słońe w promieniach uśmiech dało dziś...w:)+ |
|
|