Skrępowani

Skrępowani oni są pośród nas z wiecznie zimnymi rękami podpierają się o głuche ściany na palcach stale maszerują by nie zbudzić złego wilka zaciskają swe sine wargi gdy echo wołania odbite o ścianki wnętrzności zmarzniętych odizolowanych od dotyku lekarstwa kojącego wszelki ból praca dom zakupy każda czynność przesiąknięta niezdefiniowaną nigdy obojętnością która nie mieści się już w czarnej stalowej szkatule wegetują zamiast żyć zabijają własną mądrość dusząc każdy zarodek wolnej i świeżej myśli rozwijającej powoli organy lęk zapiera dech w piersiach łańcuchy na nogach zwisają usta sklejone taśmą a oni drepczą aleją ciemności tam nie widać mrowiska łez - M.J/ szogunka; 28.04.2015 Owoc bezsenności.

Napisz do autora « poprzedni ( 91 / 290) następny » szogunka dodany: 2015-04-28, 00:41:26 typ: inne wyświetleń (548) głosuj (114)

szogunka	2015.04.29; 13:19:37
Jednak i senny człowiek może coś napisać ;)

liza	2015.04.28; 20:04:26
mądry prawdziwy pozdrawiam

Super-Tango	2015.04.28; 19:42:47
Dobry, poruszający, ciekawy, refeksyjny wiersz+) Pozdrawiam serdecznie

Miłosz R	2015.04.28; 16:27:04
ludzie w tym kraju wegetują . 80% pracuję nie w swoim zawodzie i za psi grosz byle przetrwać miesiąc a nic z tego życia nie mają poza harówą dla jakiegoś nadętego burżuja+

tomekwasilewski	2015.04.28; 08:25:36
Życie jak praca przy taśmie, wciąż te same czynności. A może by tak......................... Wiersz refleksyjny Pozdrawiam:-)

wigor	2015.04.28; 07:01:12
PLUS z pozdrowieniami ;-)

TESSA	2015.04.28; 06:52:09
owoce bezsenności bywają czarne...a nam do światła trzeba Madziu...dobra refleksja i myślę, że zostanie bez odpowiedzi...oni byli, są i będą...