|
skąd uśmiech
skąd uśmiech |
cała w liściach
wiatrem podszyta
mgłą przysłonięta poranną
zapachem lasu urzeczona
przed siebie szła
buty zdarte
usta rozchylone
oczy bez łez
cała ze wspomnień
z miłości skrawków
w duszy łatanej mrzonkami
serce uśpione jesienią
w sobie niosła
prawie bosa
niema całkiem
oczy przymykała
wiatr wiał
smutno zawodził
unosił ją coraz szybciej
23-11-2014 |
|
Bolesław Prus
Doświadczony żeglarz nie walczy z prądem ani wiatrem, ale pozwala im unosić się w obranym przez siebie kierunku. |
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
Suliko |
2014.11.26; 23:44:05 |
+++ |
TESSA |
2014.11.26; 22:07:40 |
tylko nie odleć za daleko Marzenko:) |
Duszka |
2014.11.26; 22:06:29 |
"cała ze wspomnień
..uśpione...
w sobie niosła"... smutny podmuch... w Twoim wierszu - Marzenko
pozdrawiam Cie serdecznie :))* |
grazyna |
2014.11.26; 22:05:12 |
ŚWIETNIE MARZENKO :)+ |
wigor |
2014.11.26; 20:41:19 |
PLUS z pozdrowieniami ;-)
http://pu.i.wp.pl/k,NjU4NjE3NzcsNDY5NDMwNjk=,f,535_Kj_orig.gif |
babajaga |
2014.11.26; 20:36:17 |
b. ładnie :)+ |
|
|