|
Serce
Serce |
SERCE
Tam, na rozstaju, u trzech dróg wybrzeży,
Pławiąc się w błocie, ciche serce leży...
Stopom przechodniów na tortury dane,
Leży krwawiące-i sponiewierane!
Idą wędrowcy na trzy drogi owe,
Depcząc bezmyślnie serce purpurowe,-
A ono kona, z błota patrząc w zorzę,
I w ludzką podłość uwierzyć nie może!
I raz-z twarzyczką dziecięco różową
Szedł ktoś, co w błoto strącił serce owo,
I- uśmiechnięty- z krwawego strumienia,
Drżące z kochania, podniósł odniechcenia.
I zobaczywszy,że to jeszcze żyje,
Zatopił w sercu litosne lilije,
I rwał,- i patrzył, jak wiatr strzępkiem wionie...
Święte... anielskie... miłowane dłonie!...
Sławek |
|
Dla Lucyny Mróz-Cieślik |
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
niteczka |
2020.03.24; 23:17:50 |
Klimatyczny i obrazowy
Pozdrawiam nadmorsko :) |
sylen |
2020.03.24; 19:35:01 |
Piękny, pe£en mi£ości wiersz. :) Plus |
lucja.haluch |
2020.03.24; 19:32:19 |
I serce popłynęło...Plus+
Pozdrawiam... |
Witold |
2020.03.24; 19:24:03 |
Fakt, rewelacyjny. + |
AlaOlaUla |
2020.03.24; 19:02:11 |
Piękny!
Płynny.
Romantyczny!
Rewelacyjny.
:) |
Wojciech M |
2020.03.24; 18:43:23 |
Piękny wiersz jej napisałeś + |
|
|