|
Serce - dom - niebo
Serce - dom - niebo |
Zaprosiłam Go do swojego domu.
Powoli przeszedł przez korytarz,
szukając głównego pokoju.
Oglądał każdy zakamarek,
jakby chciał go wycenić.
Chodził tak jeszcze przez chwilę,
aż usiadł w starym fotelu
kryjącym wiele wspomnień.
Nie musiałam mówić nic.
Czasem tylko pochyliłam głowę,
uśmiechnęłam się lub spojrzałam Mu prosto w oczy.
Czuł się tam tak dobrze.
Bardzo chciałam, by został na dłużej.
I został.
Czasem dawał o sobie znać,
przechadzając się po pokojach.
Niezauważalny, a jednak najważniejszy.
Pewnego dnia powiedział mi,
że kiedyś będę musiała Go odwiedzić
i wtedy nie pozwoli mi odejść.
Zostanę w Jego domu na zawsze,
ale będę Mu za to bardzo wdzięczna. |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
Lotta |
2014.07.16; 22:24:24 |
Bardzo dziękuję ;) |
Super-Tango |
2014.07.16; 08:05:54 |
Ciekawy, refleksyjny-życiowy wiersz+)
Pozdrawiam serdecznie |
TESSA |
2014.07.15; 22:32:43 |
Serce - dom - niebo...to wszystko co mam i więcej nie potrzebuję:))) |
Marzi |
2014.07.15; 22:26:01 |
jestem pod wrażeniem - pobudził moją wyobraźnię + |
|
|