sentencja egzystencjalna

sentencja egzystencjalna w zadumaniu nad rozrzuconymi słowami snują się znaczenia zależne od pory światła często są gorzkie jak czarna kawa na dnie czają się fusy wypływają kiedy mącę ambicja nie pozwala na postrzeganie smaku czas ustawia coraz to nowe dni bez klamek mogę być obok ale to za mało aby życie nagle przestało boleć głęboko do wnętrza wrasta bojaźń a pamięć nie umiera o świcie za słowem zwykle spada kamień a po każdej ranie pozostaje blizna dłuższa niż oddech tytuł tymczasowy

Napisz do autora « poprzedni ( 176 / 212) następny » Jan Gawarecki dodany: 2012-04-24, 22:07:17 typ: życie wyświetleń (867) głosuj (211)

ćma	2012.04.26; 01:03:04
a po każdej ranie pozostaje blizna dłuższa niż oddech świetnie Pozdrowienia +)

wie.rut	2012.04.25; 01:24:27
Wielki PLUS!

duch44	2012.04.24; 23:49:39
na plus duzy

jakazik	2012.04.24; 22:31:54
Dobry wiersz. Podoba mi się bardzo PLUS (+)

grazyna	2012.04.24; 22:24:01
a po każdej ranie pozostaje blizna dłuższa niż oddech...śliczny wiersz Panie Janku :))+ pozdrawiam od naszego RSTK w Gorzowie Wlkp. miło mi czytać,

aga9393	2012.04.24; 22:23:40
"a pamięć nie umiera o świcie" i "po każdej ranie pozostaje blizna dłuższa niż oddech" bardzo na tak :) ...pozdrawiam