|
Sceneria
Sceneria |
Słońce odeszło nad ziemie nieznane,
Rozpaliło w złocie nieba dalekie,
Zostawiając nad lasem swoje rozgrzane,
W czerwień osnute nikłe tchnienie.
Spójrz na bladą kulę księżyca,
Zimnego ducha słonecznego blasku,
Jego martwym oddechem jest gwiezdna mgławica,
Niknąca w promieniach rannego brzasku.
Gdzieś w tej scenerii tkwi serce Twoje,
Wśród gwiezdnych iskier na nocnym niebie,
Zostawiam im więc uczucia swoje,
kochając je, kocham cząstkę Ciebie.
Gdy mnie nie będzie spójrz kiedyś w niebo,
Spojrzę i ja w tej samej chwili,
Ujrzymy to samo będąc daleko,
Poczujesz się jakbyśmy blisko siebie byli. |
|
Z dedykacją dla O.M. |
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
wigor |
2018.12.27; 19:57:49 |
https://img3.dmty.pl//uploads/201106/1307869210_by_glos_600.jpg
Pozdrawiam ;-) + |
Gabrys |
2018.12.27; 16:37:17 |
pozdrawiam + |
|
|