|
+ samotność ma imię
+ samotność ma imię |
dookoła drzewa obdarte
betonowe ulice
a w pokojach martwe obrazy
myśli pobiegły w głąb ogrodu
marzenia milczą
Ibell spaceruje wśród obłoków
pustych krzeseł
na trawie gołąb przysiadł
nie fruwa
bo wyrzeźbiony ręką artysty
tylko wiatr skrzypek nachalnie porusza
przeszłością
Ibell bolą oczy
trzyma w ręku fotografię tę którą ukrywała
przed całym światem
tamtego popołudnia przeczytała telegram
" Matka nie żyje. Szpital."
osierocona zaczęła szlochać
samotność ma na imię Ibell
30 kwietnia 2016 r.
G.I.Z. |
|
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
 norka |
2016.05.01; 12:12:58 |
Też am taki smutek:)+++
Pozdrawiam Grażynko:) |
| TESSA |
2016.05.01; 08:02:03 |
| każda samotność ma imię. i tak budujemy mur samotności, marząc o wolnej przestrzeni... |
| bdb |
2016.04.30; 22:35:05 |
| Bardzo obrazowo i wyraziście +++ |
| wigor |
2016.04.30; 20:17:58 |
| PLUS z pozdrowieniami ;-) |
| Anna z |
2016.04.30; 19:31:17 |
| Pięknie Grażynko, pozdrawiam z plusem |
| Ambrozja |
2016.04.30; 19:06:56 |
Ciekawie piszesz.
Pozdrawiam.
+ |
| marguerite |
2016.04.30; 18:48:32 |
| Piękny wiersz i Julia do której mam wielki sentyment, zostawiam podobaśka:) pozdrawiam |
| sylen |
2016.04.30; 18:43:58 |
| Inny tytuł noe pasuje, bo faktycznie samotmość ma na imię Julia. Świetny wzruszający wiersz☺plus |
|
|
(460)