|
Samotność - Historia pewnej znajomości
Samotność - Historia pewnej znajomości |
Samotność
Chociaż tak wielu mnie ludzi otacza,
To czuję w duszy, że idę samotnie.
Mnóstwo problemów mój umysł osacza
A świat szalony wiruje zawrotnie.
Lecz w moim sercu świat całkiem odmienny:
Czasem spokojny, a czasem burzliwy,
I obcy jest tu gwar i zgiełk codzienny,
Jednak nie zawsze jest to świat szczęśliwy.
Wiele słów padło ostatnio z ust Twoich,
Słów, co sprawiły, że serce boleje.
Ale wierzyłem w siłę uczuć swoich,
Bo chciałem wierzyć i miałem nadzieję.
Lecz przez te słowa, tak niesprawiedliwe,
Do świadomości mej w końcu dotarło,
że co kochałem nie było prawdziwe,
A jeśli było, to właśnie umarło. |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
niteczka |
2018.03.01; 22:13:03 |
Smutek płynie wraz z każdym słowem
Ładnie choć z bólem
Pozdrawiam:) |
Podlasianin |
2018.03.01; 11:34:54 |
Pięknie opisujesz te historie, szkoda że bez szczęśliwego zakończenia. Pozdrawiam + |
TESSA |
2018.03.01; 07:13:43 |
to co jest prawdziwe, nigdy nie umiera...nigdy . |
|
|