|
Samotna jesień
Samotna jesień |
Jesień poza cień lata powoli wykracza,
Poranną rosą zwilża wyschnięte błonie.
Chłodnym pięknem zewsząd otacza,
W złoto i bursztyn świat zdobią jej dłonie .
Zbyt urzekające maluje pejzaże,
By w samotności móc pieścić swe oczy.
Nic nie dały rozliczne miłosne wojaże,
Gdy teraz przez życie samotnie człek kroczy.
Piękno juz tak nie cieszy i nie zachwyca,
Umysł w przyziemnych sprawach się snuje.
W duszy brakuje czułego oblicza,
Które w miłości się w nas odnajduje. |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
kaja-maja |
2015.09.18; 20:57:03 |
widać jesień
samotna nie jest
wsród ludzi...w:) |
|
|