|
Rozsądek i smutny człowiek
Rozsądek i smutny człowiek |
Przemówił rozsadek z głębi
To serca i duszy wołanie
Do wiadomości twojej
Strapiony smutny człowieku
Czy nie widzisz świata barwnego
Nie słyszysz śpiewu ptaków
Jak szumią liście drzew
Słońce promieniem cie muska
Świat w kolo szalony kochany
Tylko tys jeden smutny
Co cie trapi czy powiesz mi
Rozsądek w twej głowie pyta
Czy posłuchasz jego rad
On nie chce dla ciebie łez
Szczęście chce ci dać
Byś świat wziął pod rękę
I nucąc wesołą piosenkę
Wyruszył spełniać swój sen
Posłuchaj mnie proszę raz jeden
Daj szanse sobie i mi szczerą
By piękno świata dostrzec
Docenić to co otacza nas
A smutek zachowaj Sobie
Gdzies na inny czas
Dziś głosu duszy słuchaj |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
lucja.haluch |
2018.07.05; 14:08:01 |
Daj sobie szansę...warto tak zrobić
i ujrzeć świat w jego barwach..plus+
Pozdrawiam serdecznie.. |
molica |
2018.07.05; 08:44:07 |
Witaj,
jestem za maksymą; 'światem rządzi przypadek'.
Bo właśnie odczytałam Twój tekst...
Bardzo mi te refleksje 'widzą' się bliskie.
Udanego dnia.
Serdecznie pozdrawiam./+/ |
|
|