|
Rozmyslania o śmierci
Rozmyslania o śmierci |
Z prowizorycznym uśmiechem
Kroczę po ścieżkach świata
Zamyślony przechodzę
Koło grobu małego dziecka
Zaduma nad życiem i śmiercią
Trzepocze w moim umyśle
Lęk nad przeświadczeniem jutra
I ucieczki duszy z tego świata
Zaprzątają moją głowę
Kroczę z wczoraj na dzisiaj
Z dzisiaj na jutrzejszy dzień
Z workiem doświadczeń
Z żywą wiarą klęczę przed krzyżem
Na horyzoncie szukam wspomnień
Sam przed sobą tylko obecny
Depczę po ludzkich uśmiechach
Zamarły wzrok i szepty z ust płyną
Zmartwionych twarzy przechodniów
Odchodzę znad małego kopca
Schowany za spróchniałym drzewem
Znikam w odmęty własnej krainy
Śmierć zostawiam dla słabych
Z radością i głową w chmurach kroczę
Przeświadczony o życiu wiecznym |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
gusiek |
2012.09.20; 17:23:30 |
piekny wiersz, chcialabym tak spokojnie, z radoscia kroczyc dalej ale casami jest ciezko:))))dzieki |
Romantyczny_Grabaż |
2012.09.20; 11:37:22 |
Dziękuje wszystkim za te komentarze są bardzo ważne, nie musieliście głosować bo zależało mi jedynie na waszym spojrzeniu na ten wiersz :) |
Duszka |
2012.09.20; 11:07:32 |
Wróciłam do Twojego wiersza... wiersza - który - odebrałam bardzo osobiście (wspomnienia) -
"Odchodzę znad małego kopca...
Znikam w odmęty własnej krainy"
"Z radością i głową w chmurach kroczę
Przeświadczony o życiu wiecznym"...
mimo wielu lat od - tamtej - chwili... znów "odczytałam" - siebie w wierszu... dziękuję za - Twój żywy i pełen refleksji - piękny wiersz
pozdrawiam serdecznie :)) |
kaska1967-67 |
2012.09.20; 09:28:54 |
Każdy myśli o śmierci i każdy jej się boi.Wiara i nadzieja sprawia,że jesteśmy przeświadczeni ,że po śmierci dostaniemy cudowne i spokojne życie.Wszystko przemija a drzewa kiedyś runą i spróchnieją...
pięknie to ująłeś :)
+++++ |
Alicja1154 |
2012.09.20; 08:41:44 |
Myślę, że kiedyś sami sobie wybraliśmy takie, a nie inne życie...
Już nie zastanawiam się nad tym - "dlaczego, co by było gdyby...?"
Wiem, że przez wszystko muszę przejść dzielnie, bo tak sobie kiedyś założyłam, takie losy miały mi towarzyszyć, by dopełnić...
To dodaje mi sił.
Twój wiersz częściowo to oddaje. Kiedyś miałam podobne pytania. Czytając go, uświadomiłam sobie, że "za sobą" mam takie rozważania... |
wie.rut |
2012.09.20; 05:55:46 |
Wiersz głęboko refleksyjny!
Jakazik ma rację!
Zastanów się czy nie lepiej zabrzmi jeśli:
Zamiast "zatrzepotała" będzie "trzepocze"
" "zaprzątnęły" " "zaprzątają"?
Ponad to wiersz bardzo dobry!
:)+++ |
jakazik |
2012.09.20; 01:43:12 |
Wiersz każe się głęboko zastanowić nad życiem i śmiercią i zmusza do odpowiedzi na wiele pytań. Ciekawie napisany. Technicznie pomyślałbym nad sprawą zachowania jedności czasu PLUS (+). Pozdrawiam |
Consolida |
2012.08.21; 21:51:35 |
bardzo ciekawy..i mądry..>>))+ |
norka |
2012.08.21; 20:54:19 |
podeprę się komentarzem Gladiusa- "ciekawy i inny" taki.Przez to może i właśnie tak się podoba:)+++ |
kaja-maja |
2012.08.21; 18:41:14 |
Śmierć zostawiam dla słabych
Z radością i głową w chmurach kroczę
Przeświadczony o życiu wiecznym'
a jeśli nie
to nadal w piekle będę tkwić w:)+ |
Gladius |
2012.08.21; 16:02:23 |
Ciekawy wiersz,inny taki...Pozdrawiam+ |
SpinKa |
2012.08.21; 15:27:52 |
Podoba mi się |
Super-Tango |
2012.08.21; 14:18:07 |
B.dobry , ciekawy z głębszej refleksji nad sensem życia wiersz...
Pozdrawiam |
|
|