|
Rozmazane.
Rozmazane. |
I co z tego, że wszystko jest takie szare?
To taki problem widzieć tylko pół?
Tyle jest szkieł, przez które można patrzeć
i widzieć to samo, tak samo - na złość.
Nie czuje chyba tego zapachu z tych czasów,
nie innych - tych co zwykle.
Odoru ze szkół, który bez szkół by wywietrzał.
Wyziewu ostatnich smrodów Homera czy Freuda.
Nie to, że nie chcę
wręcz przeciwnie - nie chcę!
Bo jak to nie chcieć, gdy chcieć?
Ale tak od razu, teraz, już.
Na klawiaturach chyba zabraknie już znaczków,
gdy na przeciętny mózg spadnie kurz ze starych kartek
oklepanych frazeologizmów o globalnym życiu.
Bo te litery - długopisowe, o tych piórowych nie mówiąc,
one są jakieś, rozmazane, nieczytelne. |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
pawlikov_hoff |
2014.03.18; 10:36:51 |
świetnie się czyta i ciekawie porusza :) +++ |
|
|