|
Różane...
Różane... |
Nie zabierze nic ze sobą
nawet morskiej pocieszanki
niedościgły wieczny obłok
płynie torem wyobraźni
wkrada się w powieści kartki
nostalgicznych zim obrazek
snów za mało o niej
chociaż była niewymyślonym pejzażem
zwyczajne słowa troska o ciebie
zamglone oczy ogrodów cienie
nastrojowe ciche pragnienia
podanie ręki coś co odmienia
może spóźniła się o chwilę
szczęście nie było jej drogą
nic ze sobą nie zabierze
poza niepewności trwogą |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
grazyna |
2013.03.04; 22:47:33 |
:)++ ładnie i smutno Stokroteczko:):)+ |
kaja-maja |
2013.03.04; 21:59:42 |
jak to obłoki
ze sobą nic nie zabierają
jedynie obraz dają
jak różane ogrody w:)+ |
ag131 |
2013.03.04; 21:07:07 |
a może i zabierze ... + |
Markus55 |
2013.03.04; 20:32:23 |
dosyć smutno u ciebie-Grażyno-ale pewnie życiowo-taki wiersz o tęsknocie i niespełnieniu uczuć-+pozdrawiam:) |
rekrut |
2013.03.04; 19:47:54 |
To prawda stokrotko, a wiersz taki melancholijny, delikatny jak mimoza,
pięknie +++ pozdrawiam |
Adam Badeusz |
2013.03.04; 19:44:04 |
to bardzo smutny wiersz...i na pewno nie o miłości...
pozdrawiam. |
Ulitka |
2013.03.04; 19:29:20 |
Odebrałam tak jak Tango + |
Super-Tango |
2013.03.04; 19:21:47 |
Bdb, cieplutki sympatyczny miły wiersz+)
Pozdrawiam serdecznie |
|
|