Ronin

Ronin Wiele twarzy w jednej istocie się miota. Rój wszelakich pokus kołysanki śpiewa. Któż wędrowca prawdą - iluzją omota darując mu owoc ze swojego drzewa? Któż wierność nakaże, swym prawem zniewoli? Czyim się ów człowiek wnet wasalem stanie i pod czyim padnie ciężarem symboli?... Przed premierą nie jest to nikomu znane. Bo kimże nosiciel bez mózgu, bez pana, który ciągnie sznurki kukiełkowych kończyn, który nim kieruje życie dając w zamian i skrajne sprzeczności w zgodną całość łączy? Jakakolwiek pewność jest wierutną bzdurą! Bukiety domysłów dzban mogą wypełniać, ale cóż się kryje pod czaszki strukturą dla nas, śmiertelników to odwieczna ciemnia. Spoglądając w nurty teraźniejszych dziejów baczmy na historii skrwawione ołtarze, by na drodze przez nas wybranej do celu mądrość nam, jak słońce lśniła drogowskazem. Żeby w czas pożegnań, jeszcze w ziemskich szatach, zwierciadło okruchem nie stało się lodu i z łez wodospadem nienawiść do świata nie spłynęła ansą niechcianego płodu... Żeby ciało nasze trumną nam nie było ( jak ronin, banita, bez skrzypiec futerał... ) bez ducha, rozumu, zamknięte na miłość... - "Carpe diem!..." Wszak jesteś właśnie tu i teraz. wrzesień 2007

Napisz do autora « poprzedni ( 29 / 185) następny » kojz966 dodany: 2009-03-03, 23:02:37 typ: życie wyświetleń (805) głosuj (176)

aga9393	2009.03.04; 08:50:08
I znowu jestem pod wrażeniem ...nie tylko płynnie , lekko ...sprawna ręka napisany ale ma w sobie coś co kaze kolejny raz przeczytać i zastanowić się .Brawo :)))