|
Purgatorium Serca
Purgatorium Serca |
Świetliste witraże, drżącym głosem pobudzone
Dzwonią w głowie milionem przeobrażone,
Oddechem na szybie wyśnione
Obrazy chwil utracone.
Tylko zegarów katorga, tykająca melancholia,
Płonące godziny spopielały, wydłużonymi cieniami na ścianie
Zmartwychwstałe słowa dusze ogrzewają,
Gdy sepie i czernie z rąk rozdartych wypadają.
Zmartwiały mnich chłodem przygarbiony przysiadł na zaokniu,
Stalowoszarym dziobem w kruche szkło noc całą uderzał,
Skrwawiona głowa myśli kruszynami, kryształowymi nadziejami
Na katafalk snu opada, w duszne mary i wilgotne jesienie.
Dżdżyste cmentarze, gotyckie kaplice
Sopliste postaci, duchy uśmiechów,
Mszejące nekropolie uniesienia
Nad nimi gliniany anioł zapomnienia. |
|
https://www.youtube.com/watch?v=EnAbyd8oT-E |
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
lucja.haluch |
2019.11.07; 23:31:46 |
Zaczynam dostwać gęsiej skórki...mroczno...Plus+
Pozdrawiam... |
Wojciech M |
2019.11.07; 21:54:55 |
Przerażające wizje roztaczasz
Pozdrawiam + |
Wojciech M |
2019.11.07; 21:54:55 |
Przerażające wizje roztaczasz
Pozdrawiam + |
|
|