Przypływy serc naszych

Przypływy serc naszych przypływem tej fali mnie wołaj odgłosem co bije znów w skały popatrz jak chwieje się boja bo bezmiar dziś morza niemały po plaży przejdziemy się z wolna wpatrzeni w kres fali co płynie ty będziesz jak nimfa swobodna co z morza wyławia me imię przypływem piasku wśród plaży co niesie nam posmak tej soli zawołaj rumieńcem swej twarzy i nieś między uśmiech co boli słyszysz jak mewy znów płaczą nad naszej wędrówki przestrzenią może już pora by rozmowę zacząć nim usta kształt milczeniem zmienią łowisz bursztyny w ciemnym piasku a potem biegniesz zachwycona i tyle w tobie rozognienia blasku że wiem że wpadniesz w me ramiona wpatrzeni w bezkres wód co płyną przejdziemy się tej plaży wstążką tam gdzie czas płynie pod równiną by spotkać nutkę ciszy wąską dla nadmorskiej dziewczyny

Napisz do autora « poprzedni ( 987 / 1282) następny » Markus55 dodany: 2019-11-25, 15:33:32 typ: życie wyświetleń (124) głosuj (18)

lucja.haluch	2019.11.25; 20:36:23
Nadmorsko...a ja tylko nad rzeką...Pięknie napisałeś dla niej...Plus+ Pozdrawiam serdecznie...

kaja-maja	2019.11.25; 19:15:03
będę dla ciebie rusałką dżwięczną jak fala co o klify uderza szumem wiatru którego nie widzisz a w liściach widzisz i płatkach kwiatu Będę dla ciebie taką falą co plażę zaleje i się wrócić będziesz musiał mówiąc-za urokiem i bogactwem dalej nie pójdę,bo tym bogactwem jesteś ty w:)

wiewióra	2019.11.25; 17:51:17
Piękne nadmorskie klimaty .Pozdrawiam Marku

Katarzyna K.	2019.11.25; 17:29:20
pozdrawiam +++

wigor	2019.11.25; 16:38:27
Romantycznie u Ciebie. Pozdrawiam serdecznie ;-) +

jogun	2019.11.25; 16:33:43
Komentować ten wiersz może tylko "niteczka" ;-)