|
przesyt
przesyt |
nie dogonię wiatru w polu
i nie złapię go za rękę
ale zawsze mogę pobiec
i zaśpiewać z nim piosenkę
i z zielonych liści drzewa
albo lśniących kropel rosy
sczytać nuty i zaśpiewać
tak by poczuć wiatru dosyt
móc się złapać z nim za bary
rozwichrzone w tej piosence
nie dogonię wiatru ale
oddam mu to czego nie chcę
niechaj porwie w obce strony
tam gdzie cisza śpiewa wiatrom
nie dogonię wiatru w polu
i nie zagram ról w teatrze
bo na scenie przesyt wielki
tych co główne grają role
i próbują głoskę szerzyć
że za wiatrem w polu gonię
osiem
osiem liczba doskonała
zapętlona w swoim łonie
tam się kończy gdzie zaczyna
bo nic przed nią i nic po niej
niepotrzebne jej jedynki
pomnożone przez siódemki
ona w sobie kryje piękno
by przetwarzać czas tajemnic
w tajemnicę ponad czasem
zamotaną w snów przygodę
roztrwanianą nad bezkresem
zapętlonym w liczbę osiem |
|
. fantasmagorie . |
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
joanna53 |
2017.04.04; 20:33:22 |
super:)
pozdrawiam |
Bou-lip-seleka |
2017.04.04; 16:11:33 |
musi być doskonała bo położona na łopatki to nieskończoność, a jeszcze na dodatek ten wiatr we włosach żaden przesyt czy fantasmagoria ostre zbliżenie do ideału :DD |
wigor |
2017.04.04; 11:58:09 |
https://www.youtube.com/watch?v=wh-1SDOjOZE
Obydwa wiersze przeczytałem z dużą przyjemnością. Pozdrawiam cieplutko ;-)+
W liczbę osiem zapętlona została kobieta ;-)
Zmienne są kobiety
jak w marcu pogoda
więc nie dziwi to poety,
że właśnie Marca Uroda,
może tylko nazbyt zziębnięta
(ach! - te gorące kobiety)
użyczyła dla Święta
Kobiet jeden dzień na fety.
Ósmy dzień darowała
bo tylko ta cyferka
oddaje walory ciała
stworzonego z żeberka. |
Anna z |
2017.04.04; 09:52:44 |
Cudnie jak zawsze,a dziś jeszcze lepiej
Miłego dnia Niebieska |
Ambrozja |
2017.04.04; 08:53:08 |
Twoje wiersze, ucztą dla mojej duszy.
Pozdrawiam wiosennie.
Iris |
|
|