|
przecukrzenie
przecukrzenie |
czuję jak się oddalasz
pustka wokół choć życie się budzi
słońce pali a płomień się dopala
wiedziałam że kiedyś się wysłuży
ciepło lata znowu mrozi
wiatr roznosi zapach bzu co mdli i dusi
przecukrzenie
wiem czym to grozi
cóż
do kochania nie można zmusić
zbyt mocno wiarę ściskałam w dłoniach
otwarta klatka ptak frunie do nieba
chore kochanie na mych rękach kona
nie
nie przepraszaj
nie trzeba |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
Latarnik z Faros |
2013.05.23; 10:20:50 |
końcową strofę przekleiłem do zakładki POŁAWIACZ PEREŁ
na mojej stronie int. www.latarnikzfaros.pl
sliczna to melancholia... |
rekrut |
2013.05.15; 21:19:32 |
Świetny wiersz Kasiu, +++ pozdrawiam |
Bou-lip-seleka |
2013.05.15; 19:41:26 |
przesłodzenie nie jest w cenie+++++++++++ |
roman |
2013.05.15; 17:29:21 |
+ |
Gladius |
2013.05.15; 16:24:52 |
Bardzo na tak:) Pozdrawiam+ |
Super-Tango |
2013.05.15; 12:16:23 |
'Miłość jest jak szyba, raz stłuczesz i więcej nie poskładasz. Ale zawsze możesz wstawić nową' Bo czasami miłość wiedzie w otchłań nas samych, a co gorsza ludzi, których kochamy' +)
Wiersz, obrazowy, uczuciowy z refleksji...
Pozdrawiam serdecznie |
|
|