|
przecież umrzemy samotnie
przecież umrzemy samotnie |
nie wracamy do przeszłości
mijając się na schodach
a przecież nigdy tak
naprawdę mnie nie było
nawet dłonie mijają się
na powitanie a w twoich
oczach żyje złowieszczość
jak krzyk drozda
zupełnie obce lądy
włóczęga zmarnowanych lat
i nic poza pewnością
że umrzemy samotnie |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
Wojciech M |
2021.10.14; 11:04:55 |
Dobry wiersz o samotności
Pozdrawiam +
Zamiast - a przecież, w pierwszej zwrotce, zasugerowałbym - bo przecież. |
|
|