|
Przechodzień
Przechodzień |
Wędrowiec co świat przemierza,
zakocha się w smutku, w widoku nocy,
nie mając nikogo, komu by się zwierzył,
patrząc prosto w oczy.
Odejdzie jak najdalej,
gdzie każdy sobie obcy,
usiądzie i czasem zapłacze,
nad sobą, i nad wami chłopcy.
Nad życiem, tą chwilą bez znaczeń,
choć pragnienia gdzieś zwiodą
i nadzieja mu zapłonie.
Te rzeczy co mogą czynić myśli młode.
Jeśli kiedyś mnie spotka,
skinę mu głową i pozdrowię.
Pożegna mnie spojrzeniem,
i ja też tak zrobię. |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
Stan21 |
2020.07.29; 22:04:29 |
Dobry, poruszający wiersz. Pozdrawiam. + |
Kama |
2020.07.29; 21:40:24 |
:)+++ |
lucja.haluch |
2020.07.29; 21:10:02 |
Dużo takich mijamy, nas też mijają...lubię uśmiechnąć się...Plus+
Pozdrawiam serdecznie... |
niteczka |
2020.07.29; 17:16:34 |
to fakt, każdy napotkany przechodzień kryje w sobie różne historie...
zaciekawiłeś...
pozdrawiam nadmorsko:) |
Litawor |
2020.07.29; 14:08:12 |
W zasadzie ciągle mijamy takich przechodniów, dobry tekst :) + |
wigor |
2020.07.29; 10:38:08 |
Dobry tekst. Pozdrawiam serdecznie ;-) + |
Anna z |
2020.07.29; 09:32:59 |
Świetny tekst, człowiek
jest samotną wyspą smutku i wyobcowania + |
pit |
2020.07.29; 08:44:37 |
refleksyjnie
super końcówka
:-) |
|
|