Przechodzień

Przechodzień Wędrowiec co świat przemierza, zakocha się w smutku, w widoku nocy, nie mając nikogo, komu by się zwierzył, patrząc prosto w oczy. Odejdzie jak najdalej, gdzie każdy sobie obcy, usiądzie i czasem zapłacze, nad sobą, i nad wami chłopcy. Nad życiem, tą chwilą bez znaczeń, choć pragnienia gdzieś zwiodą i nadzieja mu zapłonie. Te rzeczy co mogą czynić myśli młode. Jeśli kiedyś mnie spotka, skinę mu głową i pozdrowię. Pożegna mnie spojrzeniem, i ja też tak zrobię.

Napisz do autora « poprzedni ( 254 / 317) następny » adambielicz dodany: 2020-07-29, 08:29:58 typ: życie wyświetleń (123) głosuj (9)

Stan21	2020.07.29; 22:04:29
Dobry, poruszający wiersz. Pozdrawiam. +

Kama	2020.07.29; 21:40:24
:)+++

lucja.haluch	2020.07.29; 21:10:02
Dużo takich mijamy, nas też mijają...lubię uśmiechnąć się...Plus+ Pozdrawiam serdecznie...

niteczka	2020.07.29; 17:16:34
to fakt, każdy napotkany przechodzień kryje w sobie różne historie... zaciekawiłeś... pozdrawiam nadmorsko:)

Litawor	2020.07.29; 14:08:12
W zasadzie ciągle mijamy takich przechodniów, dobry tekst :) +

wigor	2020.07.29; 10:38:08
Dobry tekst. Pozdrawiam serdecznie ;-) +

Anna z	2020.07.29; 09:32:59
Świetny tekst, człowiek jest samotną wyspą smutku i wyobcowania +

pit	2020.07.29; 08:44:37
refleksyjnie super końcówka :-)