Proszę Pana.

Proszę Pana. Jak Pan żyje? wiem codziennie rano uśmiecha się do Pana rosa i czeka aż wypije Pan poranną kawę dopiero wtedy znika boi się Pan myśleć abym nie pojawiła się w Pana głowie szybki krok bezmyślny wzrok ostatnio takiego Pana widuję tylko w nocy rozmawia Pan z gwiazdami dopóki nie znudzą się Panem i nie znikną odbierając ostatnią nadzieję na zrozumienie piszę to do Pana ponieważ nie potrafię mówić gdy odbija się Pan w moich oczach gdy moje ciało reaguje zbyt gwałtownie i brak tchu dobranoc kończy mi się herbata i wiem że Pan nigdy nie pójdzie mi zrobić następnej ...

Napisz do autora « poprzedni ( 32 / 54) następny » niekochana dodany: 2009-06-10, 23:08:02 typ: życie wyświetleń (531) głosuj (10)

TESSA	2014.07.21; 12:19:45
mam nadzieję, że pan się zadomowił...i wspólnie sączycie wino:)))

Wicek	2010.01.03; 00:41:48
dobry pomysł moim zdaniem trochę za długi (jakby przegadany) ale czyta się dobrze podrawiam W

dziadek	2009.06.11; 15:32:39
Ciekawy list z nutą smutku nieśniałosci i kropelką nadziei+