Proste życie

Proste życie Pierwsze promienie wpadają przez okno Gładząc znów włosy jak co dzień, co rano I suszą wszystko co rosą w noc zmokło Bliskością ciepłą, tak bardzo czekaną Człowiek się budzi z wdzięcznością ogromną Za ciepło kołdry, za tchnienie, za słońce Za strawę wreszcie, co wyda się skromną Lecz nie z cierpienia co nie ma dziś końca Żywność natury, wyrosła z tej ziemi Co matką naszą, i dobrem, i łonem Każdej istoty, każdego istnienia Od dnia narodzin, po dzień co jest zgonem Przeciągnął kości nasz człowiek, wyskoczył Z łóżka ciepłego, by dzień znów powitać Oczy zaspane już wodą zamoczył Włosy ugładził i w dłoni los czyta Pracy ma wiele, jak zawsze, jak co dzień Więc jeszcze rzekł był: dziękuję Ci Boże Idę przed siebie, lecz z Tobą wciąż w zgodzie Bo tak jest lepiej i człek więcej może Poszedł do lasu by runo przetrząsnąć Jagód nazbierać i grzybów, i szyszek I poszedł w pole by siano roztrząsnąć Słońce dziś świeci, więc trzeba wysuszyć W ciszy pracuje, z swym sercem radosnym Cieszy swe oczy przepiękną naturą Cieszą go lasy i te żytnie kłosy I ten świat bliski z całą swą strukturą I tak dzień spędza, w radości, przy pracy W zgodzie sam z sobą, i w zgodzie z naturą Nie wie co zło jest, religia, rodacy Wie kim Bóg za to, i bliska mu skóra W prostocie życia zrozumiał czym życie Bez filozofii, kapłanów i guru Gdzie obce żądze, czy istot zabicie Gdzie mostów wiele, gdzie nie ma już murów Gdzie bliskość znaczy i dotyk, i ciepło Gdzie seksu nie ma, rozkoszy, oceny Gdzie niebo co dzień, nieznane zaś piekło Żebrania godności, na którą brak ceny Gdzie wiara wiarą, i nie ma religii Gdzie czucie wiedzie do celu, do Źródła Gdzie nie ma biedy, bogaci gdzieś znikli Gdzie człowiek z Bogiem nić życia znów utka… życiu

Napisz do autora « poprzedni ( 365 / 455) następny » Hefajstos44 dodany: 2013-04-30, 14:07:28 typ: życie wyświetleń (532) głosuj (85)

Siostrzyczka	2013.05.01; 21:06:29
Piękne, delikatne, zwykłe choć niezwyczajne słowa prawdziwe :)

Duszka	2013.04.30; 23:16:06
"I tak dzień spędza, w radości, przy pracy W zgodzie sam z sobą, i w zgodzie z naturą"... z radością i ciepłym uśmiechem... przeczytałam - Twoje "Proste życie" - Hefajstosie :)))))) pozdrawiam Cię serdecznie :)))

Hefajstos44	2013.04.30; 19:46:27
Dziękuję za komentarze i pozdrawiam serdecznie :)

tp	2013.04.30; 19:23:12
Bardzo długi wiersz dużo własnych przemyśleń ale pobudza do własnych przemyśleń przeczytałem z ciekawością i przyjemnością +

analittyk	2013.04.30; 19:20:24
ale Cię wena napadła Hefajstosie!przepięknie +

Markus55	2013.04.30; 19:07:23
trwale i mocno wykułeś myśli Hefajstosie-jak zbroję życia-która pomocna czasem w walce ze śmiercią-twój wiersz -płynie w sielankowym rytmie-:)może jeszcze gdzieś są takie miejsca o których piszesz..pewnie tak-ale zamysł i myśli wiersza trafne-+pozdrawiam-Marek:)

Gladius	2013.04.30; 18:27:58
Głęboki, piękny wiersz. Jestem nim zachwycony... Pozdrawiam+

stokrotka33	2013.04.30; 17:47:40
Pięknie Krzysiu. Pozdrawiam :)

Ulitka	2013.04.30; 17:08:58
Bardzo intryguje mnie Twój światopogląd oddany w tym wierszu.To zupełnie inne spojrzenie na świat z dala od utartych często nielogicznych poglądów. Wiersz na duży +

kaja-maja	2013.04.30; 17:06:39
Człowiek się budzi z wdzięcznością ogromną Lecz nie z cierpienia co nie ma dziś końca W prostocie życia zrozumiał czym życie'w:)+

Marzi	2013.04.30; 16:51:49
Przepiękny wiersz - zatkało mnie :) +

rekrut	2013.04.30; 15:03:46
piękny obraz bożego świata, pełen radości spokojnego życia, kontrastując z rzeczyistym, Śiatem wspóczesnym, ludzie wszystko popsuli, +++ pozdrawim Hefajstosie

Super-Tango	2013.04.30; 14:20:06
Piękny, obrazowy, obrazowy, rytmiczny urzekający wiersz z refleksji+) Pozdrawiam serdecznie