|
Promyk nadziei zawieszony w marzeniach
Promyk nadziei zawieszony w marzeniach |
zbieram z życia
z tej wielkiej jedynej podróży – chwile
które mają w sobie przeróżne barwy i znaki
podziwiam figury słońca drzew ptaków
wpisuję w siebie nieskazitelne kolory tęczy
siłą własnych myśli docieram
do mojego niezwykłego świata
pozwalam sobie wypatrzeć miłość
którą ktoś kiedyś skalał zdradą
została raną w pamięci
wprawiam w ruch dni tygodnie lata
snuję opowieść której nikt
oprócz mnie nie zrozumie
nieraz wspinałam się po stromych schodach w górę
towarzyszył wirujący wiatr
upokorzona upadłam popłynęłam pod prąd
pragnęłam znaleźć magiczny złoty krążek
włożyć w siebie obudzić wiarę – z nią łatwiej
naprawić to co kiedyś się popsuło
czekałam długo aż umilknie wewnętrzny wrzask
ktoś nakarmi kropelką miodu nauczy ufności
ścieżka życia znów będzie czysta
zapulsuje krew – przywróci sercu ciepło
stopy będą szły po powierzchni wody
światło dnia zgubi winy i oskarżenia
ciepłe rosy wejdą w oddech
zgubię chłód poczuję ulgę
wejdę w ciszę absolutną
w misterium oblane światłem księżyca
ujrzę nad sobą skrawek mojego nieba
pogonię za wiatrem – obwołam się szczęśliwą
sięgnę po marzenia znajdę miłość
wraz z nią popłynę z prądem życia... |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
Cichy2017 |
2018.01.08; 19:22:17 |
zaufać jescze raz kiedy ktoś bliski zniszczył zaufanie, nie jest łatwo ... a tak bardzo chciałoby się bezgranicznie zaufać miłości . pozdrawiam + |
MareStan |
2018.01.08; 19:00:52 |
W tak wielu życiowych okolicznościach musimy radzić sobie sami. |
Gabrys |
2018.01.08; 19:00:05 |
tu muszę pochwalić
za składność słów
pozdrawiam + |
Podlasianin |
2018.01.08; 18:46:01 |
Nie oglądaj się za siebie, żyj tu i teraz i płyń z prądem życia. Pozdrawiam + |
wiewióra |
2018.01.08; 18:12:21 |
sięgnę po marzenia znajdę miłość
wraz z nią popłynę z prądem życia
Któż o tym nie marzy |
|
|