Próby miłości z własną żoną

Próby miłości z własną żoną Zygmunt Jan Prusiński PRÓBY MIŁOŚCI Z WŁASNĄ ŻONĄ Motto: "Kochany, pisz cudowne strofy, upiększaj je moimi fotkami - nadal jesteś w moim sercu! Twoja Kasia, Katarzyna Lisek". Wobec niej i dla niej budzę się z wierszami. Pomaga dotrwać ta moja wiara, drzewa nadal są mi przyjazne, przekazuję im powitania. Żona moja jest jakby stworzona z płatków kwiatów. Urocza w każdym dniu - nawet kiedy smutek ją ubiera, by następny dzień beze mnie przeżyć. Najgorsze są noce podobne do więźnia... Wtulam się w nią osaczony głęboką wyobraźnią, opisuję jej słodkie ciało z pamięci. Czuję jej ręce i ramiona. - Wchodzimy cichutko nadzy z zwątpień do Zielonej Krainy, kocham żonę dokładnie i powoli, wers po wersie. - A rzeki śpiewają o nas same dobre rzeczy. 12.11.2010 - Ustka Piątek 11:33 Wiersz z książki „Wnętrze cienia” autor ZJP https://m.salon24.pl/5da22ba6da54a2984a5c53c08fc25e16,860,0,0,0.jpg Muza http://static.jpg.pl/static/photos/557/557235/0b0e512eb31d6396360daffb3d5cd142_normal.jpg

Napisz do autora « poprzedni ( 1915 / 2716) następny » zygpru1948 dodany: 2021-03-05, 06:45:16 typ: przyroda wyświetleń (195) głosuj (76)

Cypis	2021.03.05; 10:11:40
Wspaniała jest trzecia strofa

zygpru1948	2021.03.05; 08:56:11
WNĘTRZE CIENIA - część druga Dział: Kultura Temat: Literatura Zygmunt Jan Prusiński SŁODKI WIDOK KOBIETY Motto: "...spójrz głęboko w moje oczy, bo do mnie anioły wchodzą bez pukania i kawę słodzą..." - Daria A.G. https://www.salon24.pl/u/korespondentwojenny/1115720,wnetrze-cienia-czesc-ii

zygpru1948

2021.03.05; 08:55:21

wiersze - Maciej Michalski Jaromir Jaromirowi Nohawicy Słucham Nohawicy - miód na polską duszę pastelowy wszechświat wypełniony słowem to pobrzmiewa echem - wąs pod kapeluszem Polacy - lubimy przecież czeską mowę doceniamy laski – i komiczną składnię nucimy Ostrawę w Cisnej albo w Lesku Minulost jak zawsze serca nasze kradnie za to Sarajewo – lepiej brzmi po czesku pisownia podobna - satyryczne brzmienie w pakiecie za stówę muza i kabaret rozdarte na strzępy - słowiańskie sumienie pomysł na festiwal albo na mam talent póki co szlifuję gitarowe riffy ku uciesze widzów - śpiewam czeską mową rozrzut od Ostrawy po Wolińskie klify a naród pojętny chwyta to i owo jeszcze płonie ogień i szumi drzewo a przed nami noc i sen za najbliższym wzgórzem jest Sarajewo tam najmilsza pobierzemy się Koncert Jaromira Nohawicy Wsłuchuję się w słowa obserwuję twarze splątane w melodii - współistotne w słowie nucę i uśmiecham – jak mi serce każe odczuwam wspólnotę - ty mnie a ja tobie dla tych chwil schwytanych w roziskrzonych oczach w murmurando spięte takty Sarajewa siwizna odbicia szuka w jej warkoczach jaśnieje w kanonie i falsetem śpiewa współodczuwam przełom w globalnym zamęcie zaduma ballady albo śmieszna polka razem z tobą - spiwam Pane Prezidente wyście mieli Hawla – myśmy mieli Bolka Perły są wieczne Ładnie powiedziane - sprawnie warsztatowo spięte niczym klamrą - całkiem celną puentą można by zaśpiewać kiedyś to lub owo śpiew czyni poezję nieśmiertelną świętą bez muzyki kona jak lilia bez wody jak ptak z jednym skrzydłem co nie może sprostać gdy patrzy zazdrośnie jak inne w zawody szybują do światła a on musi zostać wiersze Ziemianina - poematy Welza zarosły by kurzem - księgarń i czytelni to śpiewność Bellona - to Chmiela zew serca uskrzydlił ich słowo i unieśmiertelnił poezja – zmaganie ducha i natury dysonans pragnienia w pętach możliwości niepełny nielotny – szybuje nad chmury gdy zaczynam nucić – nabiera lotności 26 stycznia 2020

zygpru1948

2021.03.05; 08:48:43

Paweł Krupka – Józef Mackiewicz – kresy czczą pamięć swego mistrza pióra 23 lutego 2021 Mackiewiczówka w Czarnym Borze – fot. Mariusz Pyż https://pisarze.pl/wp-content/uploads/2021/02/Mackiewiczowka-696x465.jpg Józef Mackiewicz był za życia postacią znaczącą nie tylko w literaturze, lecz także w polskim życiu społecznym i umysłowym. Utalentowany wileński powieściopisarz, nowelista i publicysta zawsze angażował się w najbardziej gorące i bolesne sprawy swego czasu, budząc uznanie jednych i wrogość innych. Po śmierci nie doczekał jednak sławy wielu rówieśników, a jego dzieło zostało w znacznej mierze zapomniane. Choć przez całe życie pisał po polsku, a jego większość od urodzenia spędził na Litwie, jego utwory nie znalazły dotąd miejsca wśród polskich, ani litewskich lektur szkolnych, a dorobek pisarza znany jest wyłącznie miłośnikom literatury i tematyki kresowej. Przed kilkunastoma miesiącami o poszerzenie wiedzy o Mackiewiczu postanowiła zadbać fundacja Wileńszczyzna, powstała w Warszawie, lecz działająca na Litwie i zarejestrowana w obu krajach. Stworzyli ją młodzi Polacy z Litwy, którzy osiedlili się w Polsce, ale postanowili nie tylko utrzymać kontakt z ojczyzną, lecz czynnie i na różne sposoby wspomagać swych krajan. Obok licznych projektów społecznych i dobroczynnych, jedną z dziedzin działalności fundacji jest ochrona polskiego dziedzictwa kultury na Litwie. W ramach tej aktywności fundacja od kilku lat prowadzi kilka projektów związanych z postacią i dorobkiem Józefa Mackiewicza. Najbardziej pracochłonnym i kosztownym z nich jest odbudowa zrujnowanego rodzinnego domu pisarza, tzw. Mackiewiczówki, w podwileńskim Czarnym Borze i przekształcenie go w ośrodek pracy twórczej dla młodzieży. Fundacja nabyła go w 2013 roku i prowadzi prace remontowe. Na domu Mackiewicza jednak się nie kończy. Kilkanaście miesięcy temu dzięki dotacji z funduszy polonijnych KPRM młode wileńskie aktywistki fundacji Wileńszczyzna stworzyły stronę internetową poświęconą Józefowi Mackiewiczowi i redagowaną w trzech językach – polskim, litewskim i angielskim. Nadały jej oryginalny i wymowny tytuł Jedynie prawda jest ciekawa, stanowiący credo pisarskie Mackiewicza. Pierwszą redaktorką strony była Ewelina Borkowska, pochodząca z Jaszun studentka SGH, od najmłodszych lat zaangażowana w wolontariat i pracę społeczną. Obecnie kierowanie stroną przejęła młoda dziennikarka TVP Wilno Joanna Zawalska, skądinąd utalentowana autorka piosenek, która równocześnie tłumaczy materiały na język angielski. O jej litewską wersję językową troszczy się jedna z najbardziej aktywnych przedstawicielek młodzieży literackiej, laureatka wielu konkursów, Agnieszka Masalytė. Pierwsze artykuły na stronie Jedynie prawda jest ciekawa ukazały się w listopadzie i grudniu 2019 roku. Ich autorkami są nauczycielka historii Greta Bartosewicz i dziennikarka Agata Radulewicz. W ubiegłym roku do zespołu dołączyły dwie bardzo płodne redaktorki, Magdalena Bartoszewicz, pisząca głównie o życiu i twórczości Mackiewicza oraz Paulina Pieszko, prezentująca przede wszystkim zaangażowanie ideowe i społeczno-polityczne pisarza. Oczywiście, obok wartościowych materiałów autorskich, dających wyobrażenie o recepcji twórczości i postawy ideowej Józefa Mackiewicza przez młody pokolenie litewskich Polaków, na stronie znalazła się podstawowa, encyklopedyczna wiedza o pisarzu, jego życiu prywatnym i zawodowym oraz publikacjach. Redaktorki strony postrzegają postać i dokonania Józefa Mackiewicza przede wszystkim w kontekście II Wojny Światowej i jej następstw politycznych i społecznych. Prezentują wileńskiego pisarza jako radykalnego antykomunistę i odważnego demaskatora zbrodni stalinowskich, a także bronią jego dobrego imienia wobec rozpowszechnionych oskarżeń o kolaborację z hitlerowcami. Podkreślają dążenie do prawdy jako naczelną zasadę, której Mackiewicz podporządkował konsekwencje swe wybory warsztatowe i estetyczne. Trochę mniej jest w witrynie analiz twórczości literackiej Mackiewicza i charakterystyki filologicznej jego bogatego i wszechstronnego dorobku. Myślę, że na nie przyjdzie czas w najbliższej przyszłości. Wydaje się jasne, że młodym redaktorkom przyświecała przede wszystkim idea krzewienia, głównie wśród młodzieży, osiągnięć Józefa Mackiewicza w wymiarze społecznym, przedstawienia go jako działacza i obrońcy ideałów, które są nadal bliskie wielu młodym Polakom z Litwy. Strona Jedynie prawda jest ciekawa jest przejrzysta, estetyczna i racjonalnie zakomponowana. W prosty sposób prowadzi czytelnika i daje wyobrażenie o wszechstronnej działalności Józefa Mackiewicza, o jego twórczości literackiej oraz jej recepcji w Polsce i na świecie. Niewielu polskich literatów XX wieku doczekało się tak ciekawych i kompleksowych witryn internetowych. Młodemu zespołowi redakcyjnemu należą się wyrazy uznania. Polecam Czytelnikom stronę Jedynie prawda jest ciekawa, zespołowi redakcyjnemu zaś życzę pomyślności w jej rozwijaniu. Paweł Krupka