|
Poznając świat
Poznając świat |
W nocnej zamieci mych gwiazd milion letnich,
Szukałem ciebie w ich mądrości starej,
One w uśpieniu co dla nich jest darem,
Szeptały cicho, że ty życie kwiecisz.
Spytałem jeszcze księżyca jasnego,
Kiedy zaglądał w moje okno wczoraj,
Czy mam cię wielbić, czy jest na to pora?
Czy może tęsknić i chronić od złego?
On się uśmiechnął, głowę swoją skłonił,
By mi wyszeptać: mądrość znajdziesz w sobie!
I choćbyś tęsknił, łzy rozpaczy ronił,
Nic nie przyspieszysz, nie znasz świata kobiet,
Więc czekaj stale, znaków i uśmiechów,
Aby być pewnym. Nie popełnić grzechu! |
|
Tej własnie, która jest |
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
nelly su |
2011.03.21; 17:41:20 |
cudowna poezja)+ |
kaja-maja |
2011.02.19; 13:50:31 |
pięknie...z:)+ |
jozek68 |
2011.02.19; 01:11:14 |
+ piękny |
Hefajstos44 |
2011.02.19; 00:31:45 |
:) dziękuję i pozdrawiam wzajemnie |
zniewolone lizaury |
2011.02.19; 00:18:44 |
przepiękny:)))) Pozdrawiają: błońskaM, janias, anna.W, fortel:))) |
|
|