|
Powołanie
Powołanie |
W tak zwyczajnym rytmie
w tak spokojnym gwarze
pod kręconą wierzbą
pastelowy życia taniec.
Choć minęły mokre lata,
choć odeszły mroźne zimy,
ta świadomość pozostała...
Nie spłukana ciepłym deszczem,
nie spalona ostrym słońcem,
nie wyrwana ze zmarzniętej ziemi,
nie zmrożona porą srogą.
W moim sercu do przystani
statek świętych na pokładzie,
sterem Bożym prowadzony
ciągnie Miłość Obcowania.
Tak od dawna,
tak od zawsze,
bez ustanku z Pana strony,
bo Mu zawsze zależało
stawiać znak powołaniowy. |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
Donia51 |
2011.07.16; 16:52:59 |
Choć minęły mokre lata,
choć odeszły mroźne zimy,
ta świadomość pozostała... +) |
666 |
2011.07.16; 14:53:00 |
dobre++ |
rekrut |
2011.07.16; 14:25:34 |
ładny wiersz, głęboka mądra treść, + |
|
|