|
POŚPIECH
POŚPIECH |
Siedzisz przy oknie z krwawiącą duszą,
Gdzie ci ludzie śpieszyć się muszą.
Nikt nie odpocznie, się nie zatrzyma,
Człowiek szczęśliwy gdy banknot trzyma.
Człowiek jak szalony przez życie pędzi,
Choć by ktoś upadł, był na krawędzi,
Nikt nie pomoże, nie zwolni, nie spocznie...
Prosze niech się wszystkiego od nowa rozpocznie. |
|
Wszystkim ludzią którzy biorą udział w wyścigu szczurów:-) |
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
Sławomir_Sad |
2017.02.01; 17:18:02 |
Gdy banknot trzymam jestem szczęśliwy,
Lecz mało kto wie, żem już nieżywy. :)
Pozdrawiam serdecznie z plusem |
bronmus45 |
2017.02.01; 11:29:43 |
Ja nie twierdzę, że tutaj treść jest "bylejaka" - wręcz przeciwnie - ja tutaj piszę o samym przekazie... a Ty sama przecież i tak zadecydujesz, to była jedynie koleżeńska podpowiedź |
Angeldzika |
2017.02.01; 11:19:56 |
Nie nazwała bym ten wiersz byle jakim, włożyłam w to dużo serca i przekaz dla ludzi i poetów i zwykłych bo nie każdy się zna na poezji a ten każdy zrozumie;-) |
bronmus45 |
2017.02.01; 10:55:07 |
Angeldzika - no, widzisz... Tobie się wydaje, że trafia do ludzi - mnie natomiast, że odrzuca ich "bylejakością". Bo właśnie owa "bylejakość" jest lekceważąca w stosunku do odbiorcy. |
Angeldzika |
2017.02.01; 10:31:27 |
To miało mieć sens i żeby do ludzi trafiło:-) |
bronmus45 |
2017.02.01; 10:28:49 |
zatrzyma... trzyma --- spocznie...rozpocznie
to jakoś nie "po fachowemu" |
|
|