|
poruszenia
poruszenia |
tak daleko mi do ciebie
chociaż jesteś całkiem blisko
coś nas dzieli . czemu? nie wiem
wiem że bliskość to nie wszystko
jest coś więcej niż to ciało
marne w swojej życia roli
to coś czego wciąż za mało
i co niepotrzebnie boli
więc daleko mi do ciebie
kiedy dzieli nas granica
do przebycia? wierz mi . nie wiem
jedno wiem że wciąż zachwyca
ta możliwość odegrania
każdej roli którą zechcę
prozę szarych dni zasłonić
i oddychać wciąż powietrzem
tym co niesie dar miłości
ponad wszystkie stany duszy
tak daleko . lecz w całości
jesteś najpiękniejszym z wzruszeń
.
wszystko co we mnie dźwięczy poezją
jest sensu stricto siłą pragnienia
by można życie przeżyć z finezją
a złe przypadki rymem odmieniać
tą siłą w piórze co wiarę daje
że jeszcze można że chce się jeszcze
spotkać te wszystkie nieznane maje
które napoją nas jakimś wierszem
z którego będzie można pleść chwile
dające wiarę w siłę istnienia
poezji która upaja rymem
prozę co nasze życie zaciemnia
.
ciągle szukam wiatru w polu
za motylem śniącym gonię
z marzeń szyję bajek kożuch
i napełniam pięknem dłonie
potem kładę je na łąkę
i rozkwitam pośród trawy
albo zmieniam się w biedronkę
z wiatrem lecąc dla zabawy
za motylem co śni błękit
zbiera pyłek smutnych myśli
pozwalając wierzyć w szczęsny
finał tej co wygra wyścig |
|
witam niedzielnie :) |
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
Litawor |
2021.07.18; 14:47:27 |
Wszystkie dobre, ale pierwszy jest - pierwszy
Pozdrawiam :) |
wigor |
2021.07.18; 13:29:07 |
Dobre wiersze. Pozdrawiam serdecznie ;-) |
wiewióra |
2021.07.18; 11:52:06 |
jest coś więcej niż to ciało
marne w swojej życia roli
Ciało to nie wszystko fakt |
|
|