|
portret
portret |
bolą mnie dłonie świata
i usta kłamstwem spięte
prawd których nie znalazłam
nawet w ukrytym pięknie
masochistycznie spijam
truciznę z wiecznej księgi
w której niczyja wina
a bohaterzy święci
pławię się w słowach wiersza
co w rogu dmie nicością
ostatnia i nie pierwsza
zadławiam się miłością
dni naprzemiennie wiernych
okrutnej twarzy świata
w niej poszukuję piękna
prawd których nie znalazłam
lecz nigdy się nie poddam
po ostateczność losu
wierząc że kiedyś spotkam
tą co wymierza ciosy
w milczeniu głowę skłonię
i spojrzę w głąb przeszłości
przestaną boleć dłonie
prawdą skruszeją kości
odbicie
ten anioł fałszem trąci
zajady ma na wardze
pomaga pustce błądzić
walkower zamiast walki
cichy mi proponuje
skrzydłami mącąc ciszę
i nie wiem już co czuję
próbuję nic nie słyszeć
a on się drwiąco śmieje
zaczernia błękit nocą
gwiazdom odbiera lśnienie
twarz luny dni posoką
jak deszczem razi w ziemię
nie licząc na cud wiary
ten anioł i odmieniec
tak młody tak jak stary
pytam go: jak ci pomóc?
a on się drwiąco śmieje
spójrz w lustro odnajdź w oku
zgubioną w snach nadzieję
ja pomóc ci nie mogę
zajady mam na wardze
nie jestem życia bogiem
choć spalam się wciąż w walce |
|
. |
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
Puchatek |
2018.02.09; 20:08:04 |
ten pierwszy do mnie szczególnie przemówił Tereska ......oddaje klimat i trend mojego myślenia :))))
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ |
joanna53 |
2018.02.09; 19:42:06 |
powinnaś publikować swoje wiersze bo posiadają klasę,
pozdrawiam:) |
stokrotka55 |
2018.02.09; 17:00:55 |
chyba wpadnę w nałóg Twoich wiersz :-) pozdrawiam |
wigor |
2018.02.09; 11:25:48 |
Ciekawie i nietuzinkowo. Pozdrawiam cieplutko ;-) |
Podlasianin |
2018.02.09; 10:00:56 |
Powtarzam to codziennie - pięknie piszesz - hej! Pozdrawiam + |
Gabrys |
2018.02.09; 07:53:44 |
pozdrawiam + |
|
|