Poranna serenada

Poranna serenada rankiem ptaki nucą tak ślicznie serenadę grając bez końca i czekają aż dla nich błyśnie ciepły promyk wschodzącego słońca chociaż nocą był mały przymrozek one w piórkach tuliły się skrycie i walczyły dzielnie z tym chłodem by zaśpiewać pięknie o świcie teraz lecą pod nieba błękitem małych skrzydeł rozwijając łopoty by budować swe gniazda i życie pełne wiary miłości tęsknoty w nich wyklują się małe pisklęta wiecznie głodne i nie nasycone lecz ród ptasi o tym pamięta i je weźmie w swoją obronę gdy wychodzę rankiem na taras dźwięk melodii słyszę wśród drzew podziwiając usłyszeć się staram ten magiczny i lekki ich śpiew gdy się świt położy na trawach rosy szklistej zgarniając dywany to pod niebem spłynie ptasia para tak podobna nam zakochanym

Napisz do autora « poprzedni ( 1056 / 1282) następny » Markus55 dodany: 2020-03-20, 05:30:10 typ: przyroda wyświetleń (136) głosuj (8)

niteczka	2020.03.20; 13:43:59
Ileż tu słońca i nadziei Pięknie Pozdrawiam nadmorsko :)

Litawor	2020.03.20; 13:26:14
Takich wierszy tu potrzeba! Pozdrawiam +

skala	2020.03.20; 12:20:21
malujesz słowem , piękny

Makarenko	2020.03.20; 08:04:48
Piękny opis przyrody + Teraz gdy za oknem mały ruch, ptaki o poranku słyszę o wiele częściej

Witold	2020.03.20; 07:50:47
Nienasycone! +

Ambrozja	2020.03.20; 07:16:19
Pełen miłości, ciekawy wiersz. Tak ciepło o ptakach, stworzonych by nam w duszach grało. Ciepło pozdrawiam. +

Wojciech M	2020.03.20; 06:38:54
Piękny wiersz o poranku. Dobrego dnia +

Pióro Amora	2020.03.20; 06:37:17
Piękny wiersz... Plus Pozdrawiam.