|
Ponury dzień...
Ponury dzień... |
Patrzę przez
okno,
i widzę tylko
ponury świat...
Deszcz Kap ! Kap ! Kap !
Na dworzu nie ma
żadnej twarzy,
są tylko
kałużę i deszcz,
który opanował
świat...
Stoję przed oknem,
w każdej kałuży widzę
Twoją twarz,
Dopiero teraz odczuwam
Jak jest mi Ciebie brak...
Kiedy to się skończy?
Kiedy wkońcu zapomnę Cie?
Kiedy wkońcu,
przestanę myśleć,
że stoisz obok mnie |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
r_mantui |
2008.04.10; 22:42:48 |
a Ty nadal zakochana nie szczęśliwie... patrz przed siebie z nadzieją a przeszłość zostaw za sobą i czasem wspomnij tylko to czego Cię nauczyła!
i następne wiersze mają być radosne:P |
Ann |
2008.04.10; 22:20:39 |
ładny, coraz lepiej |
|
|