|
Ponad czubkami drzew
Ponad czubkami drzew |
Proszę przestań już tak krzyczeć
Zburzyłaś spokój wszystkim ptakom
Tu się przychodzi by chłonąć ciszę
Nie wtedy gdy życie dało się we znaki
Stoimy wyżej niż czubki drzew
A to już tak blisko do nieba
I choć ci w żyłach kipi krew
Na życie się nie wolno gniewać
Już ku zachodowi słońce dąży
Wracaj bo teraz przecież możesz
W ciemnościach tak łatwo pobłądzić
…………………………………………………………….
To nic
Na pamięć znam powrotną drogę |
|
...krzyk uwalnia ból... |
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
Gladius |
2013.12.15; 22:31:03 |
Bardzo przemawiający,dobry wiersz. Pozdrawiam+ |
grazyna |
2013.12.15; 21:16:49 |
bardzo , bardzo na tak, masz rację krzyk uwalnia ból , :):)+ wiersz na duże tak:):)+ |
Super-Tango |
2013.12.15; 17:02:45 |
Bdb, obrazowy, życiowy wiersz+)
Pozdrawiam serdecznie |
norka |
2013.12.15; 13:34:39 |
Płacz też:)+++
Pozdrawiam:) |
Marzi |
2013.12.15; 13:31:12 |
czytam i czytam - byłam tam...
+ |
GAJA |
2013.12.15; 12:48:19 |
Podoba mi się :)+++ |
roman |
2013.12.15; 12:31:18 |
+ ból przemija, na szczęście; dobry wiersz |
wie.rut |
2013.12.15; 09:09:26 |
Bardzo dobry, mądry wiersz.
Pozdrawiam.
:)+++ |
wigor |
2013.12.15; 08:55:01 |
Na życie się nie wolno gniewać - tak trzymać. PLUS z pozdrowieniami ;-)
http://1.bp.blogspot.com/-9k6xfpon7xc/UI7P7tOe5cI/AAAAAAAAA3E/x7geVuylK0c/s1600/kochac+zycie.jpg |
|
|